Κοιμόμαστε όρθιοι, παρά τον καφέ που καταναλώνουμε

Σήμερα λέω να σας μιλήσω για τον καφέ. Τι άλλο να σας πω; Πάμε για διαδικασίες εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και ακόμη όλοι αμφιταλαντεύονται, όλοι εκτός του ΠαΣοΚ βεβαίως, γιατί το κομματάκι αυτό έχει χαράξει την γραμμή που θ’ ακολουθήσει. Προτείνει κάποιον που δεν έχει καμιά πιθανότητα να εκλεγεί στο αξίωμα, (π.χ. Κ. Σημίτης) για να προκαλέσει εκλογές, χωρίς να φανεί ότι αντιμάχεται την πρόταση της ΝΔ και δεν ψηφίζει τον υποψήφιό της, που ακόμη δεν ξέρουμε ποιος είναι. Ο Αντώνης Σαμαράς είχε δηλώσει ότι θα μας ανακοίνωνε το όνομα του εκλεκτού της ΝΔ χτες το βράδυ, αλλά, πιστεύοντας ότι συνομιλούσε με την τρόικα και όχι με τον ελληνικό λαό, ζήτησε και πήρε πάλι αναβολή, όπως κάνουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 4 χρόνια. Ίσως μας πει το όνομα μετά απ’ την πρώτη… ψηφοφορία. Όπως με πληροφόρησαν όμως χτες την νύχτα αργά, ανακοίνωσε τελικά το όνομα του υποψήφιου Προέδρου και η επιλογή της ΝΔ είναι ο Σταύρος Δήμας. (Τελικά άλλον Σταύρο είχα υπ’ όψιν μου εγώ, αλλά δεν έτυχε).

 

Όσο για τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο, ελπίζει ότι δεν θα συγκεντρώσει κανένα κόμμα την απόλυτη πλειοψηφία, –που, όπως δείχνει το πράγμα, δεν θα την συγκεντρώσει κανείς– και το ΠαΣοΚ με τους 10-11 βουλευτές που θα εκλέξει, –σιγά μην βγάλει παραπάνω,– θα μπορέσει να μπει τσόντα σε άλλο κόμμα, για να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας. Ελπίζει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το κόμμα, για να μπορέσει, αν συνεργαστεί μαζί τους, να ξαναπάρει πίσω πολλούς απ’ τους ΠαΣοΚους, που του έφυγαν και προσχώρησαν στην Αξιωματική αντιπολίτευση. Εν τάξει, όλοι έχουμε δικαίωμα στα όνειρα!

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αρνητικός στην εκλογή Προέδρου απ’ την παρούσα Βουλή, με διχογνωμίες πάντα, –αυτό θα έλλειπε να μην είχαν διχογνωμίες– και κάτι φήμες έλεγαν ότι θα προτείνουν τον Μ. Γλέζο, ο οποίος, ων ετών 92! δεν είναι απολύτως σίγουρο ότι θα βγάλει την πρώτη πενταετία, αν και του εύχομαι μακροημέρευση.

 

Οι ΑνΕλ (Ανεξέλεγκτοι Έλληνες,) με ποσοστό λίγο κάτω απ’ το 3%, δεν είναι βέβαιο ότι θα μπουν στη Βουλή, άσε που έχουν γίνει δυο κομμάτια, ενώ η ΔημΑρ, κινδυνεύει να φτάσει σε αρνητικά νούμερα και το «Ποτάμι» θέλει εκλογή Προέδρου τώρα, αν και δεν έχει πάρει μέρος σε εθνικές εκλογές μέχρι σήμερα και δεν ψηφίζει είτε «ναι» είτε «όχι». Έτσι έχω καταλάβει, τουλάχιστον.

 

Οπότε τι να πούμε γι’ αυτά; Γιατί να μελαγχολούμε; Κοντός ψαλμός αλληλούια, στις 29 του Δεκέμβρη θα ξέρουμε και δεν μπορώ να φανταστώ με τι καρδιά θα κάνουν Πρωτοχρονιά οι αντίθετοι με το αποτέλεσμα που θα μας προκύψει, όποιο κι αν είναι αυτό το αποτέλεσμα. Γι’ αυτό σας λέω, ας μιλήσουμε για καφέ!

 

Ο καφές είναι ένα δώρο της φύσης προς τον άνθρωπο! Δώρο σε όσους αρέσει, δηλαδή, για να εξηγούμεθα. Περιέχει καφεΐνη, που μας δίνει ένα γερό «κλώστημα» το πρωί, για ν’ αρχίσουμε την μέρα μας. Το πόσο γερό εξαρτάται απ’ τον καφέ που πίνουμε. Θα τα πούμε αυτά…

 

Πρώτα-πρώτα θα πω μερικά γενικά πράγματα, όπως: Ο καφές πρέπει να είναι:

1. Μαύρος σαν τον διάβολο. Εκείνα που ξέρετε, για γαλατάκι και κρεμούλα στον καφέ, να τα ξεχάσετε. Δεν πάνε καφές και γάλα καλά στο στομάχι.
2. Ζεστός σαν την κόλαση. Τέρμα οι κρύοι καφέδες, ακόμη και το καλοκαίρι. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί μ’ ένα ζεστό, αχνιστό καφέ. Κάντε το πείραμα!
3. Γλυκός σαν την αγάπη. Φυσικά για όσους δεν είναι διαβητικοί ή δεν κάνουν δίαιτα, αν και πολλοί τον προτιμούν πικρό, αλλά μετά χρειάζεται κανείς έναν κουβά νερό, για να φύγει η πίκρα απ’ το στόμα. Κάτι σαν το κινίνο δηλαδή. Και κάτι για τις κυρίες: Ο σκέτος καφές δεν περιέχει καθόλου θερμίδες! Παρά τα όσα είπα στο 1 και 2, μην νομίσετε ότι ο καφές είναι κάνα διαβολικό πράγμα. Ευλογία θεού είναι!

 

Και μια πληροφορία: Ο ελληνικός καφές, ο πριν απ’ την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο επιλεγόμενος τούρκικος, ούτε τούρκικος είναι ούτε ελληνικός ούτε βυζαντινός. Βεδουίνικος είναι! Καλά, πάει αυτό.

 

Είναι και κάτι μυστήριοι τύποι τώρα που επιμένουν να πίνουν στιγμιαίους. Γιατί δεν ξέρουν τι είναι οι στιγμιαίοι. Να σας πω εγώ λοιπόν, που δεν τους έχω δοκιμάσει ποτέ: Όλα τα κατακάθια που μένουν στις εταιρείες καφέδων, όλα τα άχρηστα δηλαδή, τα παραλαμβάνουν οι εταιρείες στιγμιαίων, τους βάζουν μέσα σαπούνι, (πώς αλλιώς θα άφριζε;) και σας τα πουλάνε. Βοήθειά σας και μακριά από μένα.

 

Ο καφές της μόδας τα τελευταία χρόνια είναι ο freddo, που είναι ένα νερόπλυμα με παγάκια. Αν αυτός είναι καφές, εγώ είμαι γιαπωνέζος αρχιεπίσκοπος. Θα μου πείτε τώρα «περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα». Σύμφωνοι, αλλά έχω μια απορία: Γιατί τον πληρώνουν ολόκληρο και πίνουν τον μισό; Όταν είναι φρεσκοφτιαγμένος, κάτι μπορεί να λέει. Όταν λιώσουν όμως τα 432 παγάκια που έχει μέσα, δεν είναι καφές πια. Είναι ένα υγρό που έχει ένα καφέ ανοιχτό χρωματάκι και καμία γεύση. Ωραία! Τον βγάζουν οι μπαρίστες και σε πολλά μοντελάκια, με κρέμα, με αφρόγαλο, γάλα κλπ, με ολίγη, με πολλή, με κάτι παράξενα σορόπια, για… άρωμα, λένε. Καλά, περαστικά! Παιδικές ασθένειες είναι αυτές…

 

Κάποιοι δεν ξέρουν τίποτα από καφέ και καφεΐνη και πίνουν το βράδυ εσπρέσο lungo, για να είναι πιο ελαφρύς. Αν ήξεραν θα έπιναν ristretto, γιατί η καφεΐνη διαλύεται με το νερό. Όσο περισσότερο νερό στον καφέ, τόσο περισσότερη καφεΐνη διαλύεται στο σύστημά μας. Ψιλά γράμματα αυτά!

 

Οι εταιρείες καφέδων διαφημίζουν το προϊόν τους αναγράφοντας την κορυφαία ποικιλία καφέ, την Arabica. Αν θέλετε να μάθετε αν σας λένε την αλήθεια, ζητήστε σε μια καλή καφετέρια να σας φτιάξουν έναν εσπρέσο. Καλή καφετέρια, που να καθαρίζουν την εσπρεσομηχανή τους τακτικά, εννοώ. Αν ο καφές που θα σας σερβίρουν έχει παχύ καϊμάκι, δεν είναι μόνο Arabica στο πακέτο, γιατί η Arabica δεν κάνει καϊμάκι. Το πακέτο περιέχει και την ποικιλία Robusta, που δίνει το καϊμάκι.

 

Μην πίνετε τον καφέ σας στο δρόμο, σε πλαστικό κύπελλο. Ο καφές είναι απόλαυση, δεν είναι ανάγκη, όπως το φαγητό. Πρέπει να καθόσαστε κάπου και να τον απολαμβάνετε! Αλλιώς γιατί τον πίνετε; Ούτε στη δουλειά να πίνετε καφέ, ασχολούμενοι με άλλα 29 πράγματα συγχρόνως. Κάνετε ένα διάλειμμα, απολαύστε τον και συνεχίζετε μετά. Η δουλειά ποτέ δεν τελειώνει, όταν έχουμε δουλειά, ενώ ο καφές κρυώνει και είναι άστα να πάνε μετά.

 

Αρκετά σας είπα για σήμερα περί καφέ! Για να μην σας ζαλίσω άλλο, θα κλείσω με μια ερώτηση:

 

Με 70.000 σημεία πώλησης καφέ στην Ελλάδα

Πώς τα καταφέρνουμε και όλοι κοιμόμαστε όρθιοι;

 

ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά της

 

Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και στα δύο αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου!