Αναδιάταξη πάνω σε κινούμενη άμμο

Από τα μετέωρα βήματα της ρητορικής του μίσους, στην κρίση πολιτικής εκπροσώπησης

Γράφει ο Χρήστος Τσαντής

«Το σίγουρο είναι ότι πολλοί βλέπουν πως ο μετασχηματισμός της ελληνικής δεξιάς έχει ήδη ξεκινήσει. Κινείται σε κατεύθυνση ακραία, σχεδόν φιλοφασιστική-από την πλευρά του πολιτικού λόγου που εκφέρει-και να είστε σίγουροι πως αυτό δεν γίνεται λόγω της εκλογικής πίεσης και της προσέγγισης της νεοφασιστικής δεξαμενής, με την ελπίδα της εξουδετέρωσης των απωλειών κεντρώων και παραδοσιακών Νεοδημοκρατών.

Η μετάλλαξη της Νέας Δημοκρατίας γινόταν σταδιακά από την ώρα που ανέλαβε την ηγεσία ο Α. Σαμαράς. Σήμερα το δράμα κορυφώνεται! Και για να μείνουν πιστοί οι θεατές ως το τέλος τούς προσφέρει τη ρητορική του μίσους, ώστε να τους κρατήσει καθηλωμένους και φοβισμένους. Μια τέτοια Νέα Δεξιά όμως μπορεί να μείνει ενωμένη όταν θα βρεθεί, σύντομα, στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Οι άνθρωποί της δεν φαίνεται να διδάσκονται από τη διάλυση του κυβερνητικού τους εταίρου, μέσα σε πολύ λίγο χρόνο».

Αυτά γράφαμε στις 13 του Γενάρη, στο άρθρο με τίτλο: “Τα μετέωρα βήματα της ρητορικής του μίσους”. Μέσα σε πολύ λίγες μέρες επιβεβαιώνονται όσα υποστηρίξαμε, από δηλώσεις κορυφαίων πολιτικών στελεχών της ΝΔ, που δείχνουν με τον πιο καθαρό τρόπο την προετοιμασία του εδάφους για μια εφ’ όλης της ύλης αντιπαράθεση, η οποία έχει στόχο τον έλεγχο του κόμματος μετεκλογικά.

Η δεξαμενή των ανθρώπων που θέλουν κατά 80% την παραμονή-πάση θυσία-στο ευρώ, καθώς και οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως κεντρώοι ψηφοφόροι (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) είναι ο στόχος του ανταγωνισμού, για την μελλοντική πρωτοκαθεδρία, σε μία κούρσα που μόλις ξεκίνησε.

Η διαφαινόμενη εκλογική νίκη του Σύριζα προσφέρει λίγο χρόνο για την ανάταξη των δυνάμεων στο χώρο του κατακερματισμένου και ανυπόληπτου “κέντρου”, καθώς και στο χώρο της δεξιάς, όπου πολλοί θα βλέπουν στα όνειρά τους την περίοδο που η ρητορική Καραμανλή κυριαρχούσε σε αυτή την άμορφη ταξικά μάζα που βαφτίστηκε “μεσαίος χώρος”. Αυτή η “μάζα” όμως είναι που έδωσε αρκετές φορές εκλογικές νίκες στα κόμματα που την πολιόρκησαν και την κατέκτησαν, γεγονός που φαίνεται πως θα επιβεβαιωθεί και με την εκλογική νίκη του Σύριζα την ερχόμενη Κυριακή. Μόνο που αυτή η “μάζα” του περίφημου μεσαίου χώρου έχει μετακινηθεί σε κάπως πιο συντηρητικές πολιτικές θέσεις!

Έτσι και ο “καυγάς” στο εσωτερικό της ΝΔ θα επικεντρωθεί σε θέσεις που θα συναγωνίζονται, με… κομψότητα φυσικά, τα επιχειρήματα για την πιο αποτελεσματική στρατηγική προώθησης του νεοφιλελευθερισμού.
 

Η αντιπαράθεση σήμερα εστιάζεται στις ακροδεξιές εμφυλιοπολεμικού τύπου δηλώσεις του κ. Βορίδη, στις γραφικές αναλύσεις του κ. Γεωργιάδη για “την επέλαση των Κομμουνιστών προς την εξουσία”, καθώς και σε βίντεο-τηλεοπτικά προεκλογικά σποτ που μοιάζουν με ταινίες καταστροφής του Χόλυγουντ.

Είναι σαφές ότι με μία πολιτική ατζέντα του τύπου “Οι κομμουνιστές στην κυβέρνηση-ο σατανάς στην εξουσία-Κάτω οι αντίχριστοι”, με την οποία δείχνει να πορεύεται η ηγεσία της ΝΔ, η πορεία του κατακερματισμού και της πολυδιάσπασής της θα φτάσει πολύ σύντομα.

Ένα κόμμα, με συντηρητική αναφορά, αλλά με σαφώς ακροδεξιά πολιτική ατζέντα, αφήνει ένα τεράστιο κενό στον περίφημο μεσαίο χώρο. Η συνέπεια είναι η σταδιακή αποδυνάμωση της ΝΔ, ειδικά μετά την απώλεια της εξουσίας και η εσωτερική διαμάχη, για τον έλεγχο-αν αυτό παραμείνει εφικτό-του συνόλου του κόμματος. Κανένα σοβαρό οικονομικό κέντρο δεν επιθυμεί μια τέτοια ΝΔ, στο ρόλο του ενός από τους δύο πυλώνες μιας σύγχρονης δικομματικής καρικατούρας.

Οι δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη ότι “εγώ δεν επενδύω στο φόβο” και οι σαφείς αποστάσεις πολιτικών στελεχών που αποδοκίμασαν τις δηλώσεις Βορίδη, στελέχη που δεν φαίνεται να στρατεύονται με ιδιαίτερο πάθος στην εκλογική μάχη, αφήνοντας τον ακροδεξιό περίγυρο του πρωθυπουργικού επιτελείου να “βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά”, είναι χαρακτηριστικά επεισόδια της μάχης χαρακωμάτων που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στο εσωτερικό της. Η αποστροφή του Α. Γεωργιάδη σε μία από τις πολλές συνεντεύξεις του σε τηλεοπτικό σταθμό, ότι “οι δημοσκοπήσεις δίνουν άνοδο της ΝΔ σε ποσοστά σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, ακόμη κι αν μας δείχνουν στη δεύτερη θέση” δείχνει και το άτυπο όριο που έχει τεθεί από την πλευρά της ηγεσίας της ΝΔ, για το πως θα επιδιώξει να διαχειριστεί την επόμενη ημέρα.

Η ουσία είναι ότι έχουμε μπει σε φάση αναδιάταξης ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα και στο εσωτερικό τους, με πανσπερμία σχημάτων, μορφών και με πειραματισμούς, που θα δώσουν τους πρώτους καρπούς τους σύντομα.

Η πολιτική παραχωρεί έδαφος στην οικονομία, επηρεάζεται όλο και περισσότερο από τις κινήσεις και τα συμφέροντα επιχειρηματικών κύκλων που αναδιατάσσουν και αυτοί τις συμμαχίες τους προκειμένου να βρεθούν σε καλύτερες θέσεις την επόμενη ημέρα.

Παρά τις πρόχειρες και αφελείς αναλύσεις ορισμένων για δήθεν νέο δικομματισμό (εστιάζουν μόνο σε ποσοστά, χωρίς να βλέπουν το βαθμό πολιτικής συμφωνίας και τις ιστορικές διαφορές), παρά τις φτηνές προσπάθειες χειραγώγησης των ψηφοφόρων τους με λεκτικά σχήματα, που παραπέμπουν σε παλιότερες εποχές, καθώς στέκουν με άδεια χέρια, ανήμποροι κι ανίκανοι να αναλύσουν στοιχειωδώς την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα στη χώρα μας, τα γεγονότα είναι πεισματάρικα κι έχουν τη δική τους δυναμική. Δυναμική που ενίοτε ισχυροποιείται κι από τις διεργασίες οι οποίες λαμβάνουν χώρα στο διεθνές γίγνεσθαι!

Το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής θα αποτελέσει το φινάλε μιας μακράς περιόδου και παράλληλα θα σηματοδοτήσει την αφετηρία μιας νέας εποχής στην πολιτική. Μιας εποχής όμως όπου η “κρίση πολιτικής εκπροσώπησης” την οποία επικαλείται στις ομιλίες της η Ντόρα Μπακογιάννη, θα βάζει πιο έντονα τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, αφού είναι σχεδόν αδύνατο να προβλέψεις και να σχεδιάσεις πάνω σε κινούμενη άμμο. Οι “έμπειροι” της εξουσίας και της πολιτικής δημιουργήσαν και μεγέθυναν το χάσμα. Θα δούμε, αν και κατά πόσο οι “νέοι κυβερνήτες” θέλουν και μπορούν να γεφυρώσουν την απόσταση, που χωρίζει την πολιτική ηγεσία από το λαό.