Η μεγάλη πρόκληση

Η  νοοτροπία  του   Γερμανικού   Δεσποτισμού, ως  θεωρία  και  πράξη,  εμπεδώνεται   με  όρους  συνείδησης καθημερινά από  το σύνολο  των  λαών  της  Ευρωπαϊκής  Ένωσης και  δείχνει  τα  δόντια  του απέναντι στους  «παρίες» που  θα  θελήσουν να  θέσουν υπό  αμφισβήτηση  αυτή  τη  πραγματικότητα. Αποτυπώνεται  και  επικυριαρχεί σε  κάθε  έκφανση  της  πορείας, της  υποτιθέμενης  Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης μπλοκάροντας στην ουσία  κάθε  απόπειρα δραστικής  μετακίνησης  του  άξονα  των  εξελίξεων  προς  τα  αριστερά.

Ένας  ιδιότυπος  Νέο-Δαρβινισμός,  καλά  κρατεί!

Οι  ίδιες  οι  εξελίξεις στο  Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι προοιωνίζουν, ως  αποτέλεσμα  της  επιβαλλόμενης  καθολικής  λιτότητας, εξαιρετικά «σεισμικές» συμπεριφορές.  Η  προοδευτική  κινητικότητα  έχει  ήδη  δρομολογηθεί  και σηματοδοτεί  τις  διαθέσεις  της  πλειοψηφίας των λαών των  κρατών – μελών. Τίθενται  πλέον  ανοιχτά   ζητήματα αμφισβήτησης  της  εφαρμοσμένης  πολιτικής  και  οι  συμπλεύσεις  με  συνένωση φωνών προβάλουν ολοένα και  πιο συχνά  και επαπειλούν  στο  σαθρό  νεοφιλελεύθερο  οικοδόμημα.

Η  επίδειξη  αδιαφορίας για  τις κοινωνικές  ομάδες  που κατακερματίζονται  βίαια  στο  όνομα σύγκλισης αριθμητικών και οικονομικών  δεικτών , είναι η πολιτική  αυτής  της  απίθανης ηγετικής  Ευρωπαϊκής ομάδας. Ποιος  νοιάζεται αν πίσω  εγκαταλείπονται  ερείπια και σπέρνεται  δυστυχία!

Κάτι όμως  δείχνει σε  αυτό  το  σχηματοποιημένο  τοπίο  να  αλλάζει. Οι  πολιτικοποιημένες  δυνάμεις πλέον κάθε  κοινωνικής  κατηγορίας ομαδοποιούνται , αποκτούν  κινηματικά  χαρακτηριστικά  και  προσδιορίζουν  τις  εξελίξεις.  Η  Ελληνική  ελπιδοφόρα  πολιτική αλλαγή,  δείχνει δυναμικά  το  δρόμο για  το  τι  θα  επακολουθήσει.

Και  αυτό  το  γνωρίζει και  το  διαισθάνεται το  «Ιερατείο» της  ΕΕ.

Η  επίδειξη ισχύος όμως  αυτής  της συντηρητικής νομεκλατούρας του Γαλλογερμανικού  άξονα, με  τα  όποια προσωπεία και  αν  εκφράζεται, είναι  εμφανής. Προσπαθεί  να  χειραγωγήσει  και  να  αποτρέψει, με  πρόσχημα την δημοσιονομική  πειθαρχία,  τις  πολιτικοκοινωνικές  αλλαγές που  έρχονται.

Γι’ αυτό άλλωστε και οι πολιτικές που υιοθετούνται και  επιβάλλονται, είναι άκαμπτες και μη ενδοτικές σε προτάσεις απεμπλοκής και κοινωνικής ανάταξης.

Δεν χωρατεύουν οι φορείς αυτής της αρνητικής αλληλεγγύης, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης σε κάθε τι, με προοδευτικό περιεχόμενο.

Οι  πρωτοβουλίες  στο  μέλλον  θα  πρέπει  να  ανήκουν  σε  εκείνους  που  θα  τολμήσουν να  αμφισβητήσουν τον  Γερμανικό  Δεσποτισμό   και  αυτό  είναι  η  μεγάλη  πρόκληση  του  προοδευτικού  Ευρωπαϊκού Κινήματος. Γιατί  μπορεί  μέσα  από   δημιουργική  σύνθεση αλλά και  κοινωνικές  συγκλίσεις και  υπερβάσεις των λαών  που  υποφέρουν, να  απομονωθούν  οι  αγκυλωτικές  απόψεις της  στείρας  ευημερίας  των  αριθμών.

Να  μορφοποιηθεί  επομένως,  μπροστά  στην  οξύτητα  των σημερινών  αδιεξόδων  η  κυρίαρχη και  αξιόπιστη δύναμη  ανατροπής  μέσα  από  την καθολική  ισχύ  της  λαϊκής  ετυμηγορίας, που  μπορεί  να  φέρει  τα  πάνω  κάτω στο  συντηρητικό  φάσμα,  που  επικυριαρχεί  σήμερα  στην Ευρώπη.  

Το  Γερμανικό  imperium  μπορεί  και  πρέπει  να  ηττηθεί!  
 
Του Γιώργου Πουλοκέφαλου