Η φαντασία στην εξουσία

Μόλις προχθές, Παρασκευή, 7/3/2015, πήρα ένα γράμμα απ’ τη ΔΕΗ. Μου γνωστοποιούσαν ότι, επειδή είμαι πάμπτωχος και πολύ κάτω απ’ το όριο της φτώχιας, εφαρμόζοντας μια οδηγία της κυβέρνησης, θα μου παραχωρούσαν δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα. Κάτι έλεγαν για 1 kw/h εφ’ άπαξ ή για 0,1 kw/h ανά μήνα τους προσεχείς δώδεκα μήνες. Με πληροφόρησαν επίσης ότι την ίδια προσφορά θα κάνουν και σε άλλα 300.000 νοικοκυριά, που είναι στην ίδια κατάσταση με μένα και πρέπει να πω ότι το γράμμα τους εμπεριείχε ασάφειες, ήτοι δεν κατάφερα να καταλάβω αν η προσφορά τους ήταν προς τον καθένα αναξιοπαθούντα ξεχωριστά ή προς όλους μαζί. Για να καταλάβετε τι δεν κατάλαβα, πρέπει να έχετε τεράστια φαντασία και να μπορέσετε να φανταστείτε πόσο δωρεάν ρεύμα θα έπαιρνε κάθε νοικοκυριό, αν προσφέρουν 1 kw/h προς 300.000 νοικοκυριά:1/300000 kw/h για το κάθε νοικοκυριό. Ε, ρε γλέντια! Σκέφτηκα, για να πάρουν οι άλλοι περισσότερο, να παραιτηθώ, γιατί τι είν’ ο κάβουρας τι είν το ζουμί του; έλα όμως που είμαι περίεργος να δω πώς θα υπολογίσουν το ποσόν που θα εκπέσουν απ’ τον λογαριασμό μου. Σταμάτησα να το σκέπτομαι και παρέπεμψα την λήψη της απόφασης για την προσεχή Τετάρτη, 11/3/15. Εκτός κι αν μέχρι τότε ο κ. Βαρουφάκης έχει κάνει καμιά υποχώρηση, αναδίπλωση, υπαναχώρηση ή ο,τι άλλο (δεν θέλω να πω «κωλοτούμπα», γιατί το βρίσκω χυδαίο) προς τους Ευρωπαίους και δεν εφαρμοστεί το μέτρο. Θα δούμε…

 

Έπεσε στα χέρια μου κι ένας παλιότερος «Αναγνώστης», τεύχος 838 της 5/2/2015. Τις φυλάω τις εφημερίδες, γιατί έχει πλάκα να τις ξαναδιαβάζω αργότερα. Εκεί να δείτε φαντασία στην εξουσία! Φτάνοντας στη σελίδα 8 λοιπόν, του εν λόγω τεύχους, πήρε το μάτι μου και μια δήλωση του κ. Γραμματικόπουλου: «Μην κόβετε τα δέντρα!» Φυσικά, κανείς δεν θέλει να κόβει τα δέντρα, αλλά όταν έχουν σαπίσει και πέφτουν, είτε ξεριζωμένα είτε σπασμένα, επί των αυτοκινήτων μας, τι να κάνουμε; Να περιμένουμε μήπως το επόμενο πέσει στο κεφάλι κανενός μας; Δεν θα ήταν πολύ έξυπνο! Αλλά ο κ. Γραμματικόπουλος έχει δει την εξουσία με μεγάλη φαντασία. Δεν έχω τα επιστημονικά προσόντα για να εκφέρω άποψη σε τι κόσμο ζη. Βεβαίως όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με την πολιτική, στον ίδιο κόσμο ζούνε ή σε κάποιον εξαιρετικά παρόμοιο. Με μπόλικη φαντασία! Τους λοιδορείς, τους βρίζεις, τους φτύνεις, τους κλωτσάς, αυτοί εκεί, με ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά και με μια ολύμπια αταραξία, όλα τα αντιπαρέρχονται, σαν να λένε: «ου γαρ οίδασι τι ποιούσι»!

 

Με φαντασία αντιμετώπισε η κυβέρνηση την τοποθέτηση του κ. Βαρουφάκη, ως υπουργού εθνικής οικονομίας κι αν ποτέ καταφέρουν να ηρεμήσουν τον εν λόγω υπουργό και να τον κάνουν να μην μιλάει συνεχώς, να μου τηλεγραφήσετε εμένα ή, για να μην σας ξοδεύω, στείλτε το μου με e-mail. Άλλο δείγμα φαντασίας στην εξουσία, η επιλογή της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου ως προέδρου της Βουλής, που θέλει να καταργήσει όλα τα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν με σχετική πλειοψηφία, λόγω απουσίας των προφυλακισμένων βουλευτών της ΧΑ. Η απορία μου: Γιατί δεν αντιδρούσε τότε και αντιδρά τώρα; Θέλει να δοξαστεί; Ρίχνει γέφυρες; Δεν ξέρω και, για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, δεν ξέρω ποια περίπτωση απ’ τις δύο είναι η αστεία και ποια η τραγική. Η φαντασία στην εξουσία σ’ όλο της το μεγαλείο δε, είναι ότι το Μαξίμου, λένε, κρατάει αποστάσεις απ’ την κ. Ζωή. Παιδια, αργά, κράτει, σβήστε! Δεν την ξέρατε από πριν τι σόι μούρλια κουβαλάει; Τώρα την μάθατε; Προς τι οι αποστάσεις λοιπόν; Για να την εκνευρίσετε και να βγάλει κι άλλους νόμους άκυρους;

 

Υπάρχουν κι άλλα κορυφαία, όπως ο αποτυχών να εκλεγεί βουλευτής κ. Κοτσιφάκης να προΐσταται της ΟΛΜΕ, δηλαδή να λέει στα παιδιά μας πότε και για πόσες ημέρες να κάνουν κατάληψη των σχολείων τους. Άσε που, αυτός και κάμποσοι άλλοι, ελεεινολογούν τον μαθητικό διαγωνισμό του ΟΟΣΑ και αργούν να δηλώσουν συμμετοχή, μήπως λήξει η προθεσμία και την γλιτώσουν.  Και, μεταξύ μας, καλό θα ήταν να το αποφύγουμε το ποτήριον τούτο. Με την αγραμματοσύνη που έχει πλήξει τους νέους μας –και, πολύ φοβάμαι, και τους δασκάλους τους,– πάτοι θα καταλήγαμε. Την τελευταία φορά καταλάβαμε την 44^η θέση και από Ευρωπαϊκές χώρες περάσαμε μόνο την Βουλγαρία, την Ρουμανία και την Κύπρο. Ας είμαστε περήφανοι! Και αντί να κάνουμε κάτι για να διορθωθεί το κακό, καταργούμε τα Πειραματικά Σχολεία. Εδώ, σ’ αυτήν την έκφανση της φαντασίας στην εξουσία, ανακαλύψαμε το τραγικό! Γιατί, όπως είμαι σίγουρος ότι έχετε ξανακούσει, η Παιδεία είναι ο πυλώνας του Έθνους. Όλα εκεί στηρίζονται κι αν φύγει απ’ τη μέση η Παιδεία, πέσαμε, χωρίς ελπίδα να ξανασηκωθούμε.

 

Άλλη περίπτωση φαντασίας στην εξουσία είναι ότι συνεχίζουμε να μεμφόμαστε την Ευρώπη για τα δεινά μας, να τους βρίζουμε, λες και τα λεφτά δεν τα φάγαμε μόνοι μας. Μας ενοχλεί όμως που έφτασε η ώρα της αποπληρωμής, που έφτασε η ώρα που δεν μπορούμε να δανειστούμε ελεύθερα άλλα χρήματα, αλλά μόνο με κυρώσεις-μνημόνια και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, στο ανεγκέφαλο-ουτιδανό το χρωστάμε αυτό και ήλπιζα ότι δεν θα ερχότανε ποτέ η ώρα να πω τέτοια κουβέντα. Ήρθε όμως και την είπα!

 

Η Ευρώπη μας βοηθάει να πηδήξουμε το χρηματοδοτικό κενό (μην πάει ο νους σας στο σεξ,) του Μαρτίου και να αποπληρώσουμε την δόση του ΔΝΤ, (που την πληρώσαμε προστες, αν θυμάμαι καλά) κι εμείς τους βρίζουμε. «Τοκογλύφα» την ανεβάζουμε την Μέρκελ, «βρικόλακα που μας πίνει το αίμα» την κατεβάζουμε, που δεν είναι, γιατί, αν ήταν, δεν θα είχατε δεύτερο βρακί να βάλετε στον κώλο σας. Γνώμη μου και αντικρούστε με, αν μπορείτε!

 

Μεγάλη και γόνιμη φαντασία βλέπω λοιπόν, σωστή εξουσία δεν έχω δει ακόμη και δεν εννοώ απ’ αυτήν την κυβέρνηση μόνο, που –μεταξύ μας,– δεν το περιμένω κιόλας και θα ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, αν συνέβαινε. Θα δείξει το πράγμα. Κοντός ψαλμός, αλληλούια.

 

Πρόταση δική μου: Να αφήσουμε λίγο την φαντασία στην άκρη και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Πιο χρήσιμο θα ήταν!

 

ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά

 

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και

 

Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που θα σας επιτρέψουν να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας.

 

Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.