Ας αλλάξουμε το όνομα δύο υπουργείων!

Κάποτε έπρεπε να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς… τώρα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους εγκληματίες! Δεν ξέρω αν πληροφορηθήκατε τα νέα τερτίπια της κυβέρνησης. Θα βγάλουν, λέει, απ’ τις φυλακές τους περισσότερους κατάδικους, γιατί γεμίσαμε και δεν χωράμε άλλους. Ωραία δικαιολογία! Ε, και λοιπόν; ρωτάω εγώ. Αν δεν χωράνε οι υπάρχουσες, χτίστε άλλες! Αλλά μην φορτώνετε τους εγκληματίες σε μας! Αρκετές σκοτούρες έχουμε και ζούμε με τον φόβο αν θα καταφέρουμε να γεμίσουμε την κατσαρόλα αύριο κι έχουμε να πληρώσουμε και τον ΕΝΦΙΑ, που ήταν να καταργηθεί, αλλά δεν καταργείται –αλλάζει όνομα μόνο και… παρηγορήθηκα τώρα– και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μας το υποσχέθηκαν. Δεν ήξεραν ότι δεν υπήρχαν λεφτά; Αν δεν το ’ξεραν, γιατί δεν το ’ξεραν και πού πήγαιναν ξεβράκωτοι στ’ αγγούρια; Δεν χρειάζεται να ζούμε με τον φόβο και της απώλειας της ζωής μας.

 

Λυσσάξανε να ρίξουν την προηγούμενη κυβέρνηση και, εν τάξει, τους ρίξανε, μήπως δική μου ήταν η προηγούμενη κυβέρνηση, για να με νοιάζει; Τους έριξαν χωρίς να αναρωτηθούν μήπως ήθελαν να πέσουν, γιατί, σαν μπασμένοι στα πράγματα, –όχι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ξέρει η δεξιά του τι ποιούν οι αριστερές του κι υπάρχουν πολλές και διάφορες αριστερές εκεί μέσα!– άρα γνώριζαν ότι τα δύσκολα τώρα έρχονται; Εκείνοι οι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ περί άλλα ετύρβαζαν, π.χ. για το επαχθές ή απεχθές μέρος του χρέους μας κι όταν έγιναν κυβέρνηση κι έπιασαν υπουργικούς θώκους, κατάπιαν τη γλώσσα τους και δέχονται να τα πληρώσουμε όλα όσα χρωστάμε, αν μπορέσουμε βεβαίως! Σας έχω πει την γνώμη μου για τους οικονομολόγους, την ξέρετε, δεν την ξέρετε; (Αν καταραστεί ο θεός το παιδί σου, θα σου βγει οικονομολόγος!)

 

Φούσκωσαν οι φυλακές λοιπόν κι αποφασίζουν να βγάλουν έξω τους εγκληματίες. Μόνο όσοι χρωστάνε στο δημόσιο θα μείνουν μέσα, αλλά θα ’χουν την άνεσή τους, ολόκληρη σουίτα ο καθένας τους! Γιατί το να χρωστάς στο δημόσιο είναι έγκλημα καθοσιώσεως, δεν ένας βιασμούλης, ας πούμε, μια παιδεραστιούλα, μια δολοφονιούλα ή και άλλα «ψιλή βροχή» εγκλήματα. Μέσα λοιπόν αυτοί, να ξεχάσουν πώς είναι το έξω. Με τους άλλους όμως τι γίνεται; Γι’ αυτούς που θα βγούνε λέω. Για να δούμε…

 

Οι φύλακές αποκαλούνται σωφρονιστικά καταστήματα, που δεν είναι ούτε σωφρονιστικά ούτε καταστήματα. Δεν είναι σωφρονιστικά, γιατί δεν είδα κανέναν να βγαίνει σωφρονισμένος από ’κει μέσα. Όλοι χειρότεροι βγαίνουν! Λειτουργεί… φροντιστήριο! Χώνουν κάποιον μέσα για κλοπή και βγαίνει… ένοπλος ληστής. Τι να κλέψει απ’ το σπίτι μου, φίλοι μου; Μόνο βιβλία έχω, που θα του είναι τελείως άχρηστα, γιατί, αν του ήταν χρήσιμα, δεν θα έκλεβε. Ενώ οι τράπεζες έχουν πάκα τα λεφτά! Αφήστε λοιπόν τον σωφρονισμό στην άκρη και δεχτείτε την γνώμη μου: Τους απομονώνουμε, για να μην συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια. Δεν είναι καθόλου… απαραίτητο να κυκλοφορούν ελεύθεροι στην κοινωνία. Και –υποτίθεται– ότι τους στοιχίζει η στέρηση της ελευθερίας τους –αν και τώρα με τις άδειες, (άκου άδειες! Φαντάροι είναι;) ούτε αυτό τους πτοεί,– και δεν θέλουν να ξαναμπούν μέσα, όταν λήξει η ποινή τους. Γι’ αυτό και θα κάνουν πάλι την… αταξία τους, αλλά θα την κάνουν πιο έξυπνα τώρα, ώστε να μην τους πιάσουν. Μην ξεχνάτε ότι το έγκλημα είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά, –μπορεί και περισσότερα– απ’ τις διωκτικές αρχές, χωρίς αυτό να αποτελεί μομφή για τις διωκτικές αρχές.

 

Αφού λοιπόν δεν σωφρονίζονται, προτείνω μια μόνο ποινή να ισχύει για τους εγκληματίες: Ισόβια καταναγκαστικά έργα κι αν δεν έχουμε λεφτά να τους τρέφουμε, να καταργηθεί το συσσίτιο κα να τους τρέφουν οι οικογένειές τους, όπως γίνεται στην Μαδαγασκάρη και σε άλλες έξυπνες χώρες της Αφρικής κι αν σας είπε κανείς ότι είμαστε καλύτερο κράτος απ’ τα Αφρικανικά, σας γέλασαν οικτρά!

 

Θα τους βγάλουν όλους έξω λοιπόν, γιατί ο υπουργός Δικαιοσύνης συμβαίνει να είναι προοδευτικός! Που, σε τελευταία ανάλυση, σημαίνει ‘ότι νοιάζεται και φροντίζει τους εγκληματίες, ενώ όλους εμάς τους άλλους μας έχει γράψει στα… ξέρετε πού κι αν σας το πω, θα μου το κόψει η λογοκρισία! Αφήνω τον αρχισυντάκτη να κάνει διακοπές λοιπόν και να ξεκουραστεί! Και ένα προσπαθώ να καταλάβω: Δεν μας έφτανε το σχέδιο νόμου, που συζητείται σε επιτροπή της Βουλής, –ας μου εξηγήσει κάποιος, μωρέ, από πού εμπνέονται τις νέες ιδέες τους, γιατί θα μου στρίψει!– χρειάζονται και οι τροπολογίες; Έφεραν δύο! 1) Οι κουκουλοφόροι μένουν ουσιαστικά ατιμώρητοι, να επιδίδονται στο… θεάρεστο έργο τους, της καταστροφής δημόσια και ιδιωτικής περιουσίας, να καίνε, να σπάνε καταστήματα και να τα καταληστεύουν μετά και 2) Οι συλληφθέντες θα μπορούν να αρνούνται να δώσουν γενετικό υλικό, μήπως και γίνει καμιά ταυτοποίηση και πάει κανένας στη φυλακή.

 

Ερώτηση κρίσεως τώρα: Ο υπουργός είναι τόσο άσχετος, ώστε δεν ξέρει ότι ισχύουν διατάξεις της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που θεσπίζουν την δημόσια τάξη και την προστασία του πολίτη; Μπορούμε να τα κάνουμε όλ’ αυτά στην άκρη και να κάνουμε το δικό μας; Καλά, για πέστε μου κάτι άλλο, αφού δεν μπορείτε να απαντήσετε σ’ αυτό: Κυβέρνηση από ελληνικά κόμματα ψηφίσατε στις 25 Γενάρη ή το ISIS και την Al Qaeda; Για να ξέρω κι εγώ από πού να φυλαχτώ!

 

Ουφ,. Μια στιγμή να στρίψω τσιγάρο κι επιστρέφω, με φούσκωσαν πάλι. Μου χρειάζεται ένα τώρα. Τσιγάρο εννοώ, όχι… φούσκωμα.

 

Και φτάσαμε και στην αιτιολογία του τίτλου του σημερινού κειμένου: Προτείνω να αλλάξουμε το όνομα του Υπουργείου Προστασία του Πολίτη και να το κάνουμε Υπουργείο Προστασίας των Εγκληματιών! Δεν προστατεύουν εμάς, τους, τρόπον τινά, νομοταγείς. Προτείνω επίσης να αλλάξουμε το όνομα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και να το κάνουμε Υπουργείο ΜΗ Δικαιοσύνης! Για όλ’ αυτά που προτείνει! Γιατί δεν είναι δικαιοσύνη αυτή…

 

Πρέπει να πω ότι η κυβέρνηση έχει –ίσως– απώτερο σκοπό, εισάγοντας τέτοια νομοσχέδια. Όσο περισσότερους από μας, τους μη εγκληματίες πολίτες σκοτώσουν οι απελεύθεροι πια εγκληματίες, η κυβέρνηση κέρδος θα το ’χει: Θα έχει να πληρώσει λιγότερους μισθούς και συντάξεις, άσε που ο θάνατος από σφαίρα είναι γρήγορος και σχεδόν ανώδυνος, ενώ ο θάνατος από πείνα… άσ’ τα να πάνε! Προσπαθώ να τους καταλάβω λοιπόν, αν και πιστεύω ότι αυτό που σκαρφίστηκαν δεν λύνει το πρόβλημα.

 

Εύχομαι σε όλους Καλή Ανάσταση και απόψε το βράδυ που λήγει η νηστεία, φαγητό με την ρέγουλα. Αν σας στενοχώρησα μ’ αυτά που γράφω, ζητάω σας συγγνώμη και πολύ θα ήθελα να είχα βρει κάτι ευχάριστο να γράψω…

 

ο θείος Τάκης Παναγιώτης Περράκης

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά

 

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και

 

Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που σας επιτρέπουν να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας.

 

Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου