Τι θα απογίνουν οι 200 πρόσφυγες της Αργολίδας;
Θολό είναι το τοπίο, σχετικά με το μέλλον των 200 προσφύγων από την Συρία και το Ιράκ που βρίσκονται σε ξενοδοχεία, στο Πορτοχέλι και στο Λυγουριό. Η παραμονή τους έχει μεν παραταθεί μέχρι τις 31 Μαρτίου, όμως μετά ούτε οι ίδιοι, ούτε οι ξενοδόχοι γνωρίζουν. Δεν φαίνεται όμως να γνωρίζουν τίποτα σχετικά το μέλλον των συγκεκριμένων προσφύγων ούτε οι δήμαρχοι, ούτε ο περιφερειάρχης, ούτε καν ο κυβερνητικός βουλευτής Γιάννης Γκιόλας, που μέχρι τώρα αποφεύγουν να αγγίξουν το θέμα στην τοπική του διάσταση, πέραν κάποιων δηλώσεων τις πρώτες ημέρες που ξαφνιάστηκαν.
Το θέμα προσπαθεί να βγάλει στην επιφάνεια η «Λαϊκή Ενότητα Αργολίδας», που ζητά την παρέμβαση του αντιπεριφερειάρχη Τάσου Χειβιδόπουλου, σε συνεργασία, καταρχήν, με τους Δήμους Επιδαύρου και Ερμιονίδας στην περιοχή των οποίων φιλοξενούνται οι πρόσφυγες, ώστε να γίνει γνωστό το μέλλον τους μετά το πέρας του προγράμματος προσωρινής εγκατάστασης τους στις 31/3.
Προ των ευθυνών του προσπαθούν να φέρουν και τον βουλευτή Γιάννη Γκιόλα κατηγορώντας τον για αφωνία: «Εδώ, χρειάζεται να σημειώσουμε, πως είναι σημαντικό να υπερβεί το καθεστώς αφωνίας του, ο τοπικός κυβερνητικός βουλευτής και από κοινού με τους εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης να εργαστούν για να βρεθεί η καλύτερη λύση που ταιριάζει σε ανθρώπους με την ιδιότητα του πρόσφυγα. Δηλαδή, να απευθυνθούν θεσμικά οι παραπάνω, στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και στην ΜΚΟ που μεσολαβεί στην επικοινωνία με τους ξενοδόχους, προκειμένου να ενημερωθούν για το που θα βρεθούν οι πρόσφυγες που φιλοξενούνται στα τρία ξενοδοχεία του νομού όταν θα λήξει στο τέλος του μήνα η περίοδος φιλοξενίας τους.
Εν συνεχεία, εφόσον οι πρόσφυγες στο σύνολο τους ή κάποιοι/ες από αυτούς/ες επιθυμούν να παραμείνουν στην Αργολίδα, συντονισμένα οι παραπάνω διοικούσες αρχές του νομού να ζητήσουν με σθεναρό τρόπο την παράταση της παραμονής τους, γιατί θεωρούμε ότι στα σημεία που διαμένουν, οι συνθήκες φιλοξενίας τους είναι καλές και τους ανακούφισαν μετά από ένα διάστημα έντονης ταλαιπωρίας στην διάρκεια της προσφυγικής τους πορείας.
Καταληκτικά, δεν μπορούμε να δεχτούμε το έλλειμμα ενημέρωσης και την άγνοια για την τύχη αυτών των ανθρώπων από τους οργανισμούς που τους έφεραν στην περιοχή, αλλά και από τον κυβερνητικό μηχανισμό, ειδικά άμα τη φυγή τους από την Αργολίδα, είναι πιθανό να καταλήξουν στην καλύτερη περίπτωση σε κάποιο από τα υπό διαμόρφωση κέντρα “φιλοξενίας” – καταυλισμούς με τις γνωστές ελλείψεις τους που δεν τα καθιστούν ανθρώπινα και στην χειρότερη περίπτωση στον καταυλισμό της Ειδομένης ή σε κάποια πλατεία της Αθήνας».
