Πίσω από τις λέξεις

Είχα την υπομονή να παρακολουθήσω μετά από αρκετό καιρό τον Αλέξη Τσίπρα στην εναρκτήρια ομιλία του 2ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και πραγματικά εξεπλάγην.

Και οι λόγοι είναι πολλοί , δεν είναι μόνο η καπήλευση της “αριστεράς” ,γιατί στην Ελλάδα ζούμε και ο αυτοπροσδιορισμός είναι κάτι συνηθισμένο, δηλαδή δηλώνω αριστερός άρα είμαι αριστερός. Νομίζω ότι αυτό ήταν και αναμενόμενο, εξάλλου και το ΠΑΣΟΚ στην λεγόμενη αριστερά αυτοπροσδιορίζεται.

Ο βασικότερος λόγος όμως ήταν η ευθεία επίθεση προς τους πρώην συντρόφους του και η ταύτισή τους (μας) με την πολιτική του Σόιμπλε. Δεν είμαστε αριστεροί, είπε ο άνθρωπος που ζήτησε και πήρε εντολή να σταματήσει τα μνημόνια και την λιτότητα , από το 62% των Ελλήνων πολιτών. Αλλά είναι αριστερό να κόβει το ΕΚΑΣ και να εξαπατά τον κόσμο. Μας είπε ο κ. Τσίπρας ότι ταυτιζόμαστε με την πολιτική του Σόιμπλε, αλλά δεν μας είπε ότι ο Σόιμπλε και η Μέρκελ τον έχουν ανακηρύξει ως τον καλύτερο εταίρο τους (μετά την μνημονιακή του μετάλλαξη).

Μας είπε ο κ. Τσίπρας ότι έφτασε την διαπραγμάτευση μέχρι εκεί που δεν το έκανε κανένας άλλος και ότι αναγκάστηκε να υπογράψει το 3ο μνημόνιο και να το εφαρμόσει γιατί η Ελλάδα θα καταστρεφόταν. Θα καταστρέφονταν όσοι είχαν τις καταθέσεις τους στις Ελληνικές τράπεζες και θα έβρισκαν την ευκαιρία τα κοράκια να αρπάξουν ότι έχει μείνει από την περιουσία των φτωχοποιημένων συμπολιτών μας.

Πόσα ψέμματα και συκοφαντία χωράν σ’αυτήν την πρόταση!

Θέση μας ήταν από το 1ο Συνέδριο να έχουμε επεξεργασμένο ένα εναλλακτικό σχέδιο , ένα εθνικό σχέδιο ,το οποίο θα είχε ως στόχο την προστασία της λαϊκής περιουσίας, της εργασίας και των κοινωνικά αδύναμων. Επίσης το καμμία θυσία για το ευρώ και το νόμισμα δεν είναι φετίχ ήταν επίσημη θέση ψηφισμένη από την πλειοψηφία των μελών του τότε κόμματος μας. Νομίζω ότι σ’ αυτήν την επιχειρηματολογία έχει δώσει τις περισσότερες απαντήσεις ο ίδιος ο κ.Τσίπρας!

Και επιπλέον το δήθεν επιχείρημα ότι δεν είχαμε άλλη επιλογή και με τους Σαμαρά – Βενιζέλο – Κουβέλη, αλλά και με τον Παπανδρέου αυτό ακούσαμε. Ο ένας πήγε από το λεφτά υπάρχουν στο Καστελόριζο και οι άλλοι από τα Ζάππεια στο mail Χαρδούβελη. Ο Τσίπρας πήγε από το ‘Οχι του δημοψηφίσματος στο 3ο μνημόνιο.

Και σαν να μην έφταναν αυτά που είπε , έβλεπα την ίδια στιγμή που εκτόξευε την λάσπη του απέναντι στους συντρόφους του που υπερασπίστηκαν την πολιτική απόφαση του 1ου Συνεδρίου (στο οποίο μειοψηφίσαμε) να τον χειροκροτούν η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και ο μπαρμπαΦώτης (Κουβέλης). Αν αυτό δεν είναι ειρωνεία, τότε τί είναι.

Δυστυχώς, φάνηκε ποιος ήταν ο πιο επικίνδυνος εχθρός του 3ομνημονιακού πρωθυπουργού και αυτός δεν ήταν άλλος από τους πρώην συντρόφους του, δεν ήταν άλλος από τους ανθρώπους που δεν υπολόγισαν προσωπικό συμφέρον, που πήγαν κόντρα, γιατί έμειναν σταθεροί στην εντολή που είχαμε πάρει από το Δημοψήφισμα, στην εντολή που είχαμε πάρει από τις εκλογές του Γενάρη του ’15.

Είναι αυτή η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από αντιμνημονιακό , αντινεοφιλελεύθερο κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς που πρέπει να “νομιμοποιηθεί” μέσω ενός Συνεδρίου και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο γίνεται το 2ο Συνέδριο. Σε αυτή την μετάλλαξη θα βρουν θέση οι πρώτοι μεταλλαγμένοι της αριστεράς Κουβέλης, Ξενογιαννακοπούλου και όλος ο συρφετός που προσβλέπει σε ένα δημόσιο αξίωμα.

Είναι, όμως, αυτός ο συρφετός, αυτό το ξαναζεσταμένο κακής ποιότητας φαγητό, χαρακτηριστικό της πολιτικής και ηθικής κατρακύλας του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Δείχνει ότι τα τοξικά απόβλητα των δύο πρώτων Μνημονίων έχουν εξέχουσα θέση στο 3ο μνημονιακό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.