Έργο του Λόρκα ανεβάζουν στο Κρανίδι

«Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φ. Γκ. Λόρκα, η νέα θεατρική παραγωγή του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας ανεβαίνει στη χειμερινή σκηνή του Πολυχώρου Πολιτισμού ARTίκι “Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ”, στο Κρανίδι Ερμιονίδας, το Σάββατο 4 Μαρτίου 2017, ώρα 21.00 και για 9 παραστάσεις.

Πρεμιέρα Σάββατο 4 Μαρτίου, ώρα 21.00

Παραστάσεις: 6, 8, 12, 18, 19, 25, 26 Μαρτίου & 1, 2 Απριλίου 2017

Τιμή Εισόδου: 7 ευρώ

Διάλεξη Μετά την παράσταση… «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα»: Αναγνώσεις

Κυριακή 5 Μαρτίου 2017, ώρα 18.30. Είσοδος ελεύθερη.

Κρατήσεις εισιτηρίων: 698 698 22 24

Πολυχώρος Πολιτισμού ARTίκι “Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ”, Κρανίδι Ερμιονίδας, www.thoe.org.gr – www.artiki.gr

Ο Θεατρικός Όμιλος Ερμιονίδας με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζει την πρώτη του θεατρική παραγωγή για το 2017, το κλασσικό αριστούργημα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα», σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου. Ένα εξαιρετικά πλούσιο έργο σε νοήματα και μηνύματα, ιδιαίτερα επίκαιρο και στις μέρες μας.

Το κύκνειο άσμα του Ισπανού ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898 – 1936), το θεατρικό έργο “Το Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα” (1936), αποτελεί μια τραγωδία για τη γυναίκα σε κάθε σημείο της γης.

Έργο ηφαιστειακών και μητριαρχικών παθών και συγκρούσεων, στροβιλίζεται γύρω από τα όρια της ατομικής ελευθερίας και των τυραννικών προκαταλήψεων. Ένα ψυχογράφημα  εσωτερικών διεργασιών. Η δράση εκπροσωπεί τη μάχη δύο αντιθετικών δυνάμεων, τη συντήρηση ενός ασφυκτικού ηθικού κώδικα και την απελευθέρωση των ζωτικών ανθρώπινων ορμών.

Η υπόθεση του έργου

Μετά το θάνατο του άνδρα της, η τυραννική μάνα Μπερνάρντα επιβάλλει οκταετές καθολικό πένθος στις πέντε μαυροφορεμένες, εγκάθειρκτες στον οίκο, θυγατέρες της. Η θρυαλλίδα του δράματος, ο αρραβωνιαστικός της πρωτότοκης κόρης που δεν εμφανίζεται ποτέ επί σκηνής, θα συνευρεθεί κρυφά με τη νεότερη και όταν μαθευτεί η άνομη πράξη, η μάνα θα πυροβολήσει τον Πέπε Ρομάνο, ενώ η μικρή θα δώσει μόνη της τέλος στη ζωή της. Η πράξη της αυτοκτονίας δεν εκλαμβάνεται ως σημάδι ήττας, αλλά ως έκφραση του απόλυτου δικαιώματος αυτο-ορισμού.
Η μάνα, με τυφλή προσήλωση στην επιφανειακή τάξη των καταστάσεων που νομίζει ότι ορίζει απόλυτα, βάζει την τιμή, την ηθική ορθότητα και τη γνώμη του κοινωνικού περίγυρου, ακόμα και πάνω από τον θάνατο, ενώ το όνομά της παραπέμπει τραγικά στο λευκό, αγνό και άσπιλο.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία-Σκηνικό: Δημήτρης Σίδερης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Πατρίτσιο Νέζε

Μουσική Επιμέλεια: Τάκης Μανιάτης

Κοστούμια: Δημήτρης Σίδερης

Κατασκευή Σκηνικού: Δ. Στρίγκος, Γ. Πέλλας, Γ. Δημαράκης, Χ. Σπανός

Φωτισμοί-Ήχος: Γ. Δημαράκης, Β. Παπάζογλου, Γ. Πέλλας, Δ. Στρίγκος

Μακιγιάζ: Τζένη Σκλαβούνου

Διανομή:

Μπερνάρντα: Καράμπελα Γιούλα

Μαρία-Χοσέφα: Πέλλα Κική

Ανγκούστιας: Ηλιού Ευαγγελία

Μαγδαλένα: Ντουνέτα Τέτα

Αμέλια: Γεροχρήστου Κατερίνα

Μαρτίριο: Μέξη Ιωάννα

Αντέλα: Παπαϊωάννου Μαρία

Πόνθια: Ντάκου Ελένη

Δούλα: Μπουκουβάλα Μαρία

Προυντένθια: Σαρδελή Ηρώ – Αλεξανδρή Λέα

Ζητιάνα: Σκλαβούνου Τζένη

Γυναίκες: Aλεξανδρή Λέα, Κολώνια Αντιγόνη, Λαμπίρη Λίτσα, Σαρδελή Ηρώ, Σβέτσα Θεοδώρα, Φλωράκη-Τσίπη Τζίνα

Κορίτσια: Μπινιάρη Γωγώ, Πατεράκη Κατερίνα, Φλωράκη Γεωργία, Φλωράκη Ειρήνη