Οι Μακεδόνες Βασιλιάδες ήταν …Αργείτες!

H καταγωγή του γένους του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι από τους Αργεάδες – Τημενίδες, όπως τουλάχιστον ισχυριζόταν και ο ίδιος.

Η Δυναστεία των Αργεαδών (Αρχαία Ελληνικά: Ἀργεάδαι) ήταν αρχαίος ελληνικός βασιλικός οίκος. Ήταν η επικρατούσα δυναστεία της Μακεδονίας περίπου από το 700 έως το 310 π.Χ.. Η παράδοση τους, όπως περιγράφεται σε αρχαιοελληνική ιστοριογραφία, προέρχεται από το Άργος, (παίρνοντας έτσι το όνομα «Αργεάδες»). 

Αρχικά οι άρχοντες της ομώνυμης φυλής, στην εποχή του Φιλίππου του Β’ είχαν αυξήσει την επιρροή τους, με αποτέλεσμα να συμπεριλάβουν στην διοίκηση της Μακεδονίας όλες της βόρειες περιοχές της Μακεδονίας. Τα πιο εξέχοντα μέλη του οίκου ήταν ο Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας και ο Αλέξανδρος ο Μέγας, όπου και κάτω από την αρχηγία τους, το Βασίλειο της Μακεδονίας άρχισε να κατακτά έδαφος στην Ελλάδα, νίκησε την Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών και επεκτάθηκε έως την Αίγυπτο και την Ινδία.

Προέλευση

Οι Αργεάδες ισχυρίζονται πως κατάγονται από τους Τημενίδες του Άργους, στην Πελοπόννησο, όπου ο θρυλικός τους πρόγονος ήταν ο Τήμενος, ο τρισέγγονος του Ηρακλή. Στις ανασκαφές του Παλατιού στην Βεργίνα ο Μανόλης Ανδρόνικος ανακάλυψε στην αίθουσα του «θόλου» (σύμφωνα με ορισμένους λόγιους η αίθουσα του «θόλου» είναι η αίθουσα του θρόνου) μια επιγραφή που σχετίζεται με αυτήν την άποψη.

Αυτό επιβεβαιώνεται από τον Ηρόδοτο, στις Ηροδότου Ιστορίες, όπου αναφέρει ότι τρία αδέρφια από τη καταγωγή του Τημένου, ο Γαυάνης, ο Αέροπος και ο Περδίκκας, έφυγαν από το Άργος για να πάνε στους Ιλλυρίους και μετέπειτα στην Βόρεια Μακεδονία, όπου εκεί υπηρέτησαν τον βασιλιά. Ο βασιλιάς τους ζήτησε να φύγουν από τη χώρα του, πιστεύοντας σε έναν οιωνό που έλεγε ότι κάτι εξαιρετικό θα συμβεί στον Περδίκκα. Τα παιδιά πήγαν σε ένα άλλο μέρος της Μακεδονίας, κοντά στον κήπο του Μίδα, πάνω από τον οποίο στέκεται το όρος Βέρμιο. Εκεί εγκαταστάθηκαν και σταδιακά δημιούργησαν το δικό τους βασίλειο. 

Ο Ηρόδοτος σχετίζει επίσης το γεγονός της συμμετοχής του Αλεξάνδρου του Α’ στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 504 π.Χ. ή το 500 π.Χ. όπου υπήρξαν ενστάσεις για τη συμμετοχή του Μακεδόνα βασιλιά από τους παρευρισκόμενους λόγω της μη ελληνικής του καταγωγής. Παρ’ όλα αυτά οι Ελλανοδίκες αφού εξέτασαν την καταγωγή του από τους Αργεάδες επικύρωσαν ότι στην πραγματικότητα οι Μακεδόνες είναι Έλληνες και του επέτρεψαν να διαγωνιστεί.

Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, στην «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», οι Αργεάδες ήταν αρχικά οι Τημενίδες από το Άργος, όπου κατέβηκαν από τα υψίπεδα στην Νότια Μακεδονία , έδιωξαν τους Πιερίδες από την Πιερία και κατέλαβαν στη Παιονία μια στενή λωρίδα γης κοντά στον Αξιό ποταμό, που εκτεινόταν από την Αρχαία Πέλλα μέχρι τη θάλασσα. Πρόσθεσαν επίσης την Μυγδονία στις περιοχές τους, αποβάλλοντας τους Ηδωνούς, Εορδούς και τους Αλμωπείς από τις περιοχές τους.

Μονάρχες:

Κάρανος (808–778 π.Χ.)
Κοίνος (778–750 π.Χ.)
Τυρίμμας (750–700 π.Χ.)
Περδίκκας Α’ (700–678 π.Χ.)
Αργαίος Α’ (678–640 π.Χ.)
Φίλιππος Α’ (640–602 π.Χ.)
Αεροπός Α’ (602–576 π.Χ.)
Αλκέτας Α’ (576–547 π.Χ.)
Αμύντας Α’ (547–498 π.Χ.)
Αλέξανδρος Α’ (498–454 π.Χ.)
Περδίκκας Β’ (454–413 π.Χ.)
Αρχέλαος Α’ (413–399 π.Χ.)
Ορέστης και Αέροπος Β’ (399–396 π.Χ.)
Αρχέλαος Β’ (396–393 π.Χ.)
Αμύντας Β’ (393 π.Χ.)
Παυσανίας (393 π.Χ.)
Αμύντας Γ’ (393 π.Χ.)
Αργαίος Β’ (393–392 π.Χ.)
Αμύντας Γ’ (αποκαταστάθηκε) (392–370 π.Χ.)
Αλέξανδρος Β’ (370–368 π.Χ.)
Πτολεμαίος Α’ (368–365 π.Χ.)
Περδίκκας Γ’ (365–359 π.Χ.)
Αμύντας Δ’ (359–356 π.Χ.)
Φίλιππος Β’ (359–336 π.Χ.)
Αλέξανδρος Γ’ (ο μέγας) (336–323 π.Χ.)
Αντίπατρος, Αντιβασιλέας της Μακεδονίας (334–323 π.Χ.)
Φίλιππος Γ’ Αρριδαίος (323–317 π.Χ.), Βασιλέας Κατά Τίτλον Μόνο
Αλέξανδρος Δ’ (323–310 π.Χ.), Βασιλέας Κατά Τίτλον Μόνο
Περδίκκας, Αντιβασιλέας της Μακεδονίας (323–321 π.Χ.)
Αντίπατρος, Αντιβασιλέας της Μακεδονίας (321–319 π.Χ.)
Πολυπέρχων, Αντιβασιλέας της Μακεδονίας (319–317 π.Χ.)
Κάσσανδρος, Αντιβασιλέας της Μακεδονίας (317–306 π.Χ.)