Ο χώρος του Κέντρου θα κατακτήσει πάλι τη δύναμη που ιστορικά του αναλογεί

«Ο χώρος του Κέντρου υπήρξε μήτρα της προόδου του τόπου και ο φορέας των καινοτόμων αλλαγών που είχε ανάγκη η κοινωνία. Υπήρξε ο ζωτικός χώρος στον οποίο επέστρεφε η χώρα από τις ζοφερές περιπέτειες ή τη μουντή στασιμότητα όπου τον είχαν οδηγήσει η συντήρηση και τα άκρα», υποστηρίζει η διευθύντρια του Γραφείου Τύπου του Ποταμιού και επί 18 χρόνια συνεργάτιδα του Σταύρου Θεοδωράκη Λίνα Παπαδάκη στη συνέντευξη που δίνει στον αρχισυντάκτη του TheCaller Κωστή Μοσχολιό.

Αναλυτικά η συνέντευξη της Λίνας Παπαδάκη στο TheCaller:
Το Κίνημα Αλλαγής οδεύει στο Ιδρυτικό του Συνέδριο, όπου μετά από καιρό θα λάβει «σάρκα και οστά». Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από αυτή την διαδικασία; Είστε αισιόδοξη για το μέλλον του εγχειρήματος;

«Πρόκειται για μια ζωντανή πολιτική διαδικασία που δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια και ευσεβείς πόθους αλλά με ρεαλισμό. Δεν έχει νόημα να κάνει κάποιος προβλέψεις σαν να πρόκειται για το ‘’Πάμε στοίχημα’’, αφού  η πολιτική είναι διαφορετικό παιχνίδι, πιο σύνθετο, που απαιτεί ζυμώσεις επί πραγματικών θέσεων αλλά και όραμα, πέραν των γεγονότων και των προσώπων. Πάντως είμαι αισιόδοξη ότι ο χώρος του Κέντρου θα κατακτήσει, πάλι, τη δύναμη που ιστορικά του αναλογεί. Γιατί υπήρξε μήτρα της προόδου του τόπου και ο φορέας των καινοτόμων αλλαγών που είχε ανάγκη η κοινωνία. Ο χώρος του Κέντρου υπήρξε ο ζωτικός χώρος στον οποίο επέστρεφε η χώρα από τις ζοφερές περιπέτειες ή τη μουντή στασιμότητα όπου τον είχαν οδηγήσει η συντήρηση και τα άκρα. Είναι λοιπόν η ώρα μας!».

Υπήρξαν τις προηγούμενες μέρες δημοσιεύματα περί διαφωνιών στους «κόλπους» του Κινήματος Αλλαγής, κυρίως ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, αναφορικά με τον τρόπο εκλογής και την ποσόστωση των συνέδρων. Τι ισχύει τελικά;

«Σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις  τα διαδικαστικά προβλήματα κάνουν μεγαλύτερο θόρυβο από το πραγματικό τους μέγεθος. Οι διαδικασίες και τα θέματα οργάνωσης έχουν αδυναμίες αλλά είναι άσκηση της στιγμής, κάτι που θα μείνει πίσω, άρα δεν αφορούν στο μέλλον και την πραγματική πολιτική. Αν στο εγχείρημα υπάρξει τόλμη και ρήξη με παρωχημένες νοοτροπίες τότε σε λίγο κανείς δεν θα θυμάται τις διαδικασίες. Μιλάτε και με έναν άνθρωπο που δεν τα ´χει και καλά με όλα τα τυπικά και τα διαδικαστικά, γενικά και πουθενά (γέλια)».

Το Συνέδριο πάντως έρχεται σε μια περίοδο με καταιγιστικές εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό με τη Νοvartis και την Προανακριτική Επιτροπή, όσο και στο εξωτερικό με αιχμή το θέμα της κράτησης των Ελλήνων στρατιωτικών, τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις γενικότερα, αλλά και το Σκοπιανό…

«Στη ζωή και την πολιτική δεν παραγγέλνεις τις στιγμές. Άλλωστε η πολιτική ζωή της χώρας είναι τόσο ταραχώδης που και να μην συνέβαιναν αυτά, θα συνέβαιναν άλλα. Ας ελπίζουμε οι δύο στρατιωτικοί να γυρίσουν γρήγορα, αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία τώρα. Κατά τα λοιπά στην πολιτική υπάρχει χώρος για όλα, δεν ψάχνουμε παράθυρα ηρεμίας για να αναπτύξουμε πρωτοβουλίες. Το timing το δημιουργείς δεν το περιμένεις εξ ουρανού».

Πως κρίνετε μέχρι στιγμής τη συνεργασία και τη σχέση των επικεφαλής του Ποταμιού και της ΔΗΣΥ κ.κ. Θεοδωράκη & Γεννηματά, που- ομολογουμένως- έχει περάσει από πολλά «κύματα»;

«Η προσωπική σχέση και επικοινωνία των αρχηγών είναι αρμονική. Τα θέματα προς διευθέτηση είναι όμως πολλά. Έχουν πραγματική βάση και δεν είναι στο πεδίο των εγωισμών ή του ανταγωνισμού. Υπήρξαν αμοιβαίες υποχωρήσεις και κατανόηση σε πολλά θέματα, υπάρχουν και άλλα που εμφανίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες. Πάντως, πάνω απ´ όλα ο αλληλοσεβασμός, η καλή πίστη και ο κοινός στόχος. Η βάση του κέντρου».

Πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν τις τελευταίες μέρες για τη σημερινή συνάντηση του Σταύρου Θεοδωράκη με τον Αλέξη Τσίπρα, με αντιδράσεις ακόμη και εντός του Κινήματος Αλλαγής και ειδικότερα από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη…

«Το Ποτάμι ποτέ δεν ακολούθησε τις οπαδικές πολιτικές συμπεριφορές. Όποτε κρίνει ότι το πατριωτικό συμφέρον επιβάλλει συνεργασίες, το κάνει, αδιαφορώντας για την καχύποπτη ανάγνωση που κάνουν οι κακόβουλοι. Έχει με κάθε τόνο διευκρινίσει ότι κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να υπάρξει, αλλά δεν έχει φοβία να συνομιλεί μαζί θεσμικά με τον πρωθυπουργό ή με τη ΝΔ για σημαντικά θέματα. Πόσο μάλλον τα πατριωτικά».

Παρατηρήθηκε μια στασιμότητα, αν εξαιρέσει κανείς την τελευταία έρευνα της RASS, στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις για το Κίνημα Αλλαγής. Που θεωρείτε ότι οφείλεται αυτό;

«Το Κίνημα Αλλαγής δεν έχει πάρει ακόμα το σχήμα, έτσι είναι λογικό οι πολίτες να είναι  επιφυλακτικοί στην υποδοχή του. Είναι σχεδόν στα σπάργανα, επομένως είναι νωρίς για να καταγραφεί η πραγματική του ανταπόκριση στην κοινωνία. Η μεγάλη συμμετοχή στην εκλογή δείχνει το ενδιαφέρον που υπάρχει αλλά και η στάση αναμονής των πολιτών για την εξέλιξη του εγχειρήματος είναι φυσιολογική. Ο μεσαίος χώρος ακολουθείται από πολίτες που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι απαιτητικοί και αυστηροί, με υψηλό βαθμό πολιτικοποίησης, άρα και κινητικότητας. Σου δίνουν  ευκαιρίες να τους προσελκύσεις αλλά όχι να τους υποτιμήσεις.  Και βέβαια σε συνθήκες πόλωσης που δημιουργούν οι δύο μονομάχοι, οι πολιτικές δυνάμεις της λογικής και του μέτρου, πιέζονται».

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έκλεισε ήδη τα 3 έτη «ζωής» και οδεύει στον 4ο. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, είχαμε και τον ανασχηματισμό, με τον Φώτη Κουβέλη να μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Εκτιμάτε πως η κυβέρνηση Τσίπρα θα ολοκληρώσει τη θητεία της;

«Οι εκλογές θα γίνουν τη στιγμή που ο κ.Τσίπρας και οι συνεργάτες του κρίνουν ότι είναι η πιο πρόσφορη για τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να επιτύχουν το μάξιμουμ τους. Κανένα άλλο κριτήριο δεν υπάρχει. Επομένως δεν έχουν κανένα νόημα οι εκτιμήσεις- ακόμα και αν εσύ κάνεις πρόβλεψη με αυτό το κριτήριο δεν σίγουρο ότι θα έχει την ίδια εκτίμηση και ο Τσίπρας. Για αυτό βρίσκω την εκλογολογία άσκοπη και κουραστική. Για τον κ. Κουβέλη δεν θα ήθελα να κάνω σχόλιο».

Βλέπουμε ότι ασκείτε συχνά- πυκνά κριτική για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης Καραμανλή. Πιστεύετε ότι οι πολίτες έχουν κατανοήσει το μέγεθος της οικονομικής ζημιάς που έγινε το διάστημα 2004-09;

«Ακριβώς για αυτόν το λόγο επανέρχομαι κατά καιρούς, και εγώ και ορισμένοι λίγοι ακόμα αρθρογράφοι. Γιατί ο κ. Καραμανλής παραμένει αδιάβροχος. Η μεγάλη πλειοψηφία των Μέσων και των πολιτικών- παραδόξως- τού παρέχουν μια ιδιότυπη ασυλία, λες και η πενταετία του πέρασε άγραφη και τα Μνημόνια γεννήθηκαν από παρθενογένεση. Εγώ λοιπόν πιστεύω ότι αντιθέτως έγινε παρθενορραφή στην διακυβέρνηση της περιόδου 04-09 και έτσι, βοηθούντος- σε πολύ μεγάλο βαθμό- του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώην Πρωθυπουργός θεωρείται εθνική εφεδρεία ενώ θα έπρεπε να θεωρείται υπόλογος. Και φυσικά να ανοίξει κάποτε το στόμα του να κάνει τον ειλικρινή απολογισμό του απέναντι σε ένα λαό που τον εμπιστεύτηκε δύο φορές. Η σιωπή του είναι παγκοσμίως πρωτότυπη αντίδραση και αν θεωρεί ότι η απουσία ενισχύει το κύρος, κάνει λάθος. Εφεδρεία και αφωνία δεν συνάδουν».

Πριν λίγο καιρό το Ποτάμι συμπλήρωσε 4 χρόνια από την ημέρα της ίδρυσής του. Αν μπορούσατε να γυρίσετε το χρόνο πίσω, ποιες θα λέγατε πως ήταν οι πιο σημαντικές στιγμές του κόμματος, που ίδρυσε ο Σταύρος Θεοδωράκης στις 26 Φεβρουαρίου 2014;

«Το Ποτάμι αφήνει βαθύ το στίγμα στην πολιτική και την κοινωνία. Αρθρώνει ένα λόγο αιρετικό που ξενίζει ίσως πολλούς, αλλά που στη συνέχεια επηρεάζει τα πολιτικά πράγματα. Δείτε τον κ. Μητσοτάκη πώς ακολουθεί το μοντέλο Σταύρου στην επαφή του με τους πολίτες. Σκεφτείτε τη συνέπεια με την οποία το Ποτάμι υπηρέτησε τις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού, πολλές φορές ολομόναχο, κόντρα σε κοινωνικά στερεότυπα και συντηρητικές συμμαχίες. Πόσοι στέκονται μόνοι και όρθιοι μετά από ένα καταιγισμό λάσπης και fake news; Ο συστηματικός πόλεμος που του έγινε από τον πολιτικό και δημοσιογραφικό υπόκοσμο και οι άθλιες συκοφαντίες περί διαπλοκής και εκδοτικών συμφερόντων έβλαψε το Ποτάμι και λυπάμαι να πω ότι έμεινε ανυπεράσπιστο από το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα και τα σοβαρά ΜΜΕ. Δεν κατανόησαν ότι επρόκειτο για θέμα Δημοκρατίας και νομίζω κάποιοι θα πρέπει να έχουν  μετανοήσει για την αδιαφορία τους στο βρώμικο πόλεμο που δέχτηκε τότε ένα πρωτοεμφανιζόμενο πολιτικό Κίνημα. Η συμβολή του πάντως στο να μείνουμε στην Ευρώπη το καλοκαίρι του ΄15 ήταν καθοριστική. Νομίζω πάλι το ίδιο θα έκανε όσο και αν του κόστισε εκλογικά. Η αρχή του Ποταμιού παραμένει: Πάνω απ´ όλα τα συμφέροντα των πολλών, η πατρίδα και όχι τα κόμματα».