O μύθος του Ασκληπιού αναπαριστάται στην Επίδαυρο
Η ψυχοθεραπευτική θεατρική ομάδα “Anima Vita” αναπαριστά το «ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡ…ΑΠΕΙΑΣ». O μύθος του Ασκληπιού την Τετάρτη 8 Αυγούστου στο Αρχαίο Στάδιο Ασκληπιείου Επιδαύρου (21.00).
ΠΩΣ τα θραύσματα του αρχαιολογικού χώρου συνδέονται σε ένα ενιαίο δημιούργημα που πάντοτε θα σηματοδοτεί τα ανθρώπινα;
ΠΟΙΟ θα μπορούσε να είναι το καταλληλότερο πέρασμα από το παρελθόν στο παρόν;
ΠΩΣ θα μπορούσε ο μύθος να ερμηνεύσει και να ερμηνευτεί στο σήμερα;
Αυτές οι αναρωτήσεις συναντώνται στην ψυχοθεραπευτική σκηνή anima vita όπου η οδός του ονείρου απαντάται και απαντά στην αιώνια αναζήτηση για την ανθρώπινη ψυχή…
H σχέση του θεάτρου με την θεραπεία και της θεραπείας με τ’ όνειρο, έχει πανάρχαια βάση και οι καταβολές προέρχονται από την Ελλάδα. Στο ναό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο βρέθηκαν αμέτρητες πλάκες στις οποίες ήταν γραμμένες οι θεραπείες που είχαν επιτευχθεί με μια μέθοδο, ανάμεσα σε άλλες, που σήμερα θα ονομάζαμε ονειρική θεραπεία.
Από εκεί προέρχεται ο μυητικός θεραπευτικός τρόπος της «Εγκοίμησης», της διαδικασίας του να κοιμηθεί κανείς σ’ έναν ιερό χώρο ώστε να δει κάποιο αποκαλυπτικό όνειρο.
Ο θεραπευτής θεός Ασκληπιός χρησιμοποιεί την κάθαρση ως θεραπευτικό μέσο για σωματικές και ψυχικές παθήσεις. Δημιουργεί θέατρα στον χώρο των θεραπευτηρίων, γεγονός που ίσως δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος, καθώς αυτή η διαδικασία θέασης ανθρώπινων παθών και δραμάτων, αποτελούσε μέσο ίασης.
Tο ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο είναι ο κατεξοχήν τόπος παραγωγής -πρόκλησης και ερμηνείας ονείρων, που έμεινε ενεργός αρκετούς αιώνες , δεκάδες εκατοντάδες χρόνια πριν την ερμηνεία των ονείρων του Φρόυντ.
Ο Sigmund Freud παρομοίασε την ανθρώπινη ψυχή με χώρο υπό ανασκαφή, όπου οι πρωταρχικές μνήμες παραμένουν κρυμμένες στα παλαιότερα και βαθύτερα στρώματα.
Όπως ο αρχαιολόγος ανακαλύπτει αρχαία ευρήματα και τα κατατάσσει χρονολογικά και σημασιολογικά, έτσι και το όνειρο αποκαλύπτει θραύσματα εαυτού και η ερμηνεία του προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει πώς αυτά συνδέονται μεταξύ τους…
Κείμενο διασκευή : Σοφία Κατάκη, Νίκος Πάχος
Πρωτότυπη μουσική: Χατζημιχελάκης Γιώργος
