Η ξεχωριστή Αγκινάρα Ιρίων έτοιμη να κατακτήσει τις Ευρωπαϊκές αγορές
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την αίτηση εγγραφής του όρου «Αγκινάρα Ιρίων» στο μητρώο των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων (ΠΓΙ). Αυτό είναι το πρώτο προϊόν του Δήμου Ναυπλιέων που καταχωρείται στο Κοινοτικό Μητρώο ΠΟΠ-ΠΓΕ.
Το κύριο χαρακτηριστικό της «Αγκινάρας Ιρίων» είναι ότι έχει πολύ γλυκιά γεύση. Το έδαφος της περιοχής ευνοεί την καλλιέργεια της αγκινάρας αυτής, η οποία έχει εξαιρετική φήμη σε ολόκληρη τη χώρα και αποτελεί βασικό συστατικό πολλών τοπικών παραδοσιακών συνταγών.
Η νέα ονομασία θα προστεθεί στα περισσότερα από τα 1430 ήδη προστατευόμενα προϊόντα, ο κατάλογος των οποίων διατίθεται στη βάση δεδομένων DOOR.
Η οριοθετημένη γεωγραφικά περιοχή μέσα στην οποία παράγεται η «Αγκινάρα Ιρίων» περιλαμβάνει τις Τοπικές Κοινότητες Καρνεζαιίκων, Ιρίων και τον οικισμό της Κάντιας. Καλλιεργείται σε έκταση περίπου 2.500 στρέμματα και καλύπτει το 80% της εγχώριας αγοράς.
Ήδη από το δεύτερο μισό του 19 ου αιώνα υπάρχουν αναφορές για τη φήμη και τη μεγάλη εμπορική αξία του προϊόντος, ως εξαγώγιμο προϊόν στην Κωνσταντινούπολη, την Αίγυπτο και τη Σμύρνη, που καλλιεργείται στην περιοχή της Αργολίδας, κατατάσσοντας το ανάμεσα σε άλλους πλουτοφόρους, περιζήτητους πόρους (Ταξίδια ανά την Ελλάδα, Γ.Π. Παρασκευόπουλος,1869). Η πρώτη συστηματική καλλιέργεια της αγκινάρας στην περιοχή των Ιρίων και της Κάντιας προσδιορίζεται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταξύ 1946-1947. Το 1969 υπάρχει επίσημη μαρτυρία της Κοινότητας Ιρίων, ότι η καλλιέργεια της αγκινάρας καλύπτει 8 000 στρέμματα, δηλαδή τα 2/3 των δύο πεδιάδων.
Στα επόμενα χρόνια ο βαθμός εξειδίκευσης των παραγωγών στην καλλιέργεια της αγκινάρας μεγιστοποείται, ενώ η οικονομία και η κοινωνία του τόπου μπλέκονται με επίκεντρο το προϊόν της αγκινάρας.
Η στενή σχέση των Ιρίων με την αγκινάρα κορυφώνεται κατά την εικοσαετία 1980-2000, όπου η περιοχή των Ιρίων αντιμετωπίζει παρατεταμένη ξηρασία και σοβαρή ποιοτική υποβάθμιση των εδαφοϋδατικών πόρων της. Η καλλιέργεια της αγκινάρα παρουσιάζει ανθεκτικότητα στα άλατα και σπουδαία προσαρμογή στις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν, δίνοντας τη δυνατότητα στους κατοίκους να έχουν μια καλή οικονομική πρόσοδο, αφού είναι σχεδόν αδύνατη η καλλιέργεια άλλων κηπευτικών και οπωροφόρων.
Σήμερα, η «Αγκινάρα Ιρίων» καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών της εγχώριας αγοράς, επιβεβαιώνοντας τη φήμη της.
