Τυχαία θυμήθηκαν τα νιτρικά;
ΤΥΧΑΙΑ, όπως κάθε χρόνο επανέκαμψε στην επικαιρότητα το θέμα των νιτρικών στο αργολικό πεδίο. Τυχαία, γιατί το διάστημα αυτό οι μετρήσεις λόγω έλλειψης καλοκαιρινών βροχοπτώσεων λογικό είναι να εμφανίζουν αυξημένα νιτρικά και βέβαια πολύ χαιρόμαστε που ο αθηναϊκός τύπος μας θυμάται που και που ακόμα και αρνητικά.
ΤΥΧΑΙΑ βέβαια γιατί ποτέ των «ποτών» δεν υπήρξε ανοιξιάτικη μέτρηση που να μας επισημαίνει τους κινδύνους από την υπερκατανάλωση λιπασμάτων και φαρμάκων στον αργολικό κάμπο. Που ήταν βέβαια, όλοι αυτοί οι σωτήρες, με εξαίρεση μια μικρή παρέμβαση της Έλσας Παπαδημητρίου την 10ετία του 90, όταν απ αυτήν εδώ την στήλη εγείραμε ζήτημα απονιτροποίησης του αργολικού κάμπου;
ΤΥΧΑΙΑ δεν προχώρησαν ποτέ οι μελέτες επί δημαρχίας στο Άργος του Δ. Παπανικολάου που αναφέρονταν στις λιμνοδεξαμενές στον Ίναχο και στον Χάρανδρο, με εξαίρεση βέβαια την ανόητη σκέψη για το μπάζωμα του Χαράνδρου και την δημιουργία «δημοτικής γης». Έργα που αν είχαν γίνει θα είχαν οδηγήσει σε αυτόματο εμπλουτισμό του υπόγειου υδροφορέα με σχεδόν, από ένα σημείο και μετά, ΜΗΔΕΝΙΚΟ (0) κόστος.
ΤΥΧΑΙΑ που δεν βρέθηκε κανείς τους, όταν προεδρεύοντος του κ. Μπέγκου, ως πολίτης έθετα δις στο τότε νομαρχιακό συμβούλιο θέμα απονιτροποίησης και θέμα συνολικής περιβαλλοντικής μελέτης του αργολικού κόλπου, ώστε να αποτραπεί περαιτέρω ρύπανση και να αποφευχθεί η σύγκρουση τουριστικών επιχειρήσεων με τις ιχθυοκαλλιέργειες;
ΤΥΧΑΙΑ μέχρι την στιγμή που η εγκατάσταση εταιρίας Γκολφ στην περιοχή της Ερμιονίδας επανέφερε το θέμα των νιτρικών και στην συνέχεια της δημιουργίας Εργοστασίου Αφαλάτωσης, που θα λειτουργούσε 2-3 μήνες τον χρόνο, για να καλυφθούν οι ανάγκες της περιοχής. Το ίδιο τυχαία βέβαια «ξεπετάχτηκε» και η ανάγκη για εργοστάσιο αφαλάτωσης στον Ανάβαλο και πάλι για να λειτουργεί 2-3 μήνες τον χρόνο χωρίς να μπει κανείς στον κόπο να μας πείσει πραγματικά για την χρησιμότητά του, όταν ο ΤΟΕΒ των Μύλων αρνιόταν να ποτίσει με νερό Αναβάλου και τραβούσε από το πόσιμο της Λέρνης ή η υπερκατανάλωση και οι διαρροές του Ναυπλίου στερούσαν νερό από την Ασίνη, την Μιδέα κλπ.
ΤΥΧΑΙΑ που και στο μνημόνιο αναφέρεται η δέσμευση-ξεπούλημα των νερών της χώρας στους πιστωτές της, στην περίπτωση που δεν μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις δανειακές «μας» υποχρεώσεις. Τυχαία, που να πάρει…, εκλέγουμε τους εκπροσώπους μας αφού οι ίδιοι αδυνατούμε, όπως παλιότερα οι επονομαζόμενοι σκλάβοι, να διαφεντέψουμε οι ίδιοι την ζωή μας. Τυχαία;