Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: «Ο άλλος μας εαυτός ή εμείς οι ίδιοι;»

Του Αντώνη Παπαδόπουλου, πολίτη του κόσμου
Σήμερα Κυριακή έκανα το πρωί ότι κάθε πρωί τα τελευταία σχεδόν 30 χρόνια. Ξεφύλλιζα τις εφημερίδες προσπαθώντας να εντοπίσω εκείνα τα άρθρα που θα με έκαναν τα σταματήσω το ξεφύλλισμα και να μείνω σε αυτά για ώρα. Κατά σύμπτωση (;) αρκετά άρθρα αναφέρονταν σε αυτά που λέμε «Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης» (από εδώ και πέρα για λόγους συντομίας θα τα γράφω ΜΚΔ), Fecebook, Twitter κτλ. Ποιες ήταν όμως μερικές από τις διαπιστώσεις στα άρθρα αυτά;
1. τα ΜΚΔ καταργούν τις λέξεις, γίνονται κυρίως οπτικά. Εξού και τα παρακάτω στατιστικά:
α) στο Facebook το 99% των αναρτήσεων αφορούν εικόνες ή βίντεο.
β) το instagram για το σύστημα της apple, iOs, ανέβηκε από 1 εκατομμύριο λογαριασμούς το 2011 σε 5 εκατομμύρια μέσα σε ένα χρόνο και σε 27 εκατομμύρια σε τρεις ακόμα μήνες.
2. οι αρχικοί χρήστες ήταν πιο κοντά στο κλισέ του διανοούμενου ή του κομπιουτερά, ενώ ο μέσος σημερινός χρήστης έρχεται απευθείας από την οθόνη της τηλεόρασης.[1]
Ειδικά ο σύγχρονος καπιταλισμός χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο για να αδρανοποιήσει και τελικά να καταστείλει οποιαδήποτε τάση κοινωνικής δραστηριότητας που έχει να κάνει με όρους αυτονομίας, σκέψης, έρωτα, και αντίστασης. Ένα από τα πολλά μέσα που χρησιμοποιεί είναι και τα ΜΚΔ. Για αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαίο που είναι φτιαγμένα και δομημένα έτσι, στοχεύοντας στον lifestyle εαυτό μας! Μα θα μου πει κάποιος ότι εγώ χειρίζομαι το μέσο και όχι αυτό εμένα. Ή οργανώθηκαν εξεγέρσεις (βλέπε Τυνησία, Αίγυπτος) ολόκληρων λαών; Σε ότι αφορά το δεύτερο σε συνθήκες γενικευμένης καταπίεσης όντως ήταν όχι το τελευταίο αλλά το μοναδικό μέσο. Ελπίζω να μη φτάσουμε κι εμείς εκεί!
Σε ότι αφορά το πρώτο είναι όντως έτσι; Όντως εγώ χειρίζομαι το μέσο; Γιατί για να συμβεί αυτό θα πρέπει να προϋπάρχουν στέρεες βάσεις σκέψης, κουλτούρας, παιδείας και εκπαίδευσης. Ποιος τις παρέχει αυτές αιώνες τώρα; Το ΚΡΑΤΟΣ! Τι από όλα αυτά παρέχει και πως; Πολλά θα μπορούσα να γράψω σε αυτό, αλλά φτάνει να σκεφτούμε ένα: κανένα κράτος στον κόσμο δε θα παρέχει παιδεία, εκπαίδευση και πολιτισμό τέτοιον ώστε να δημιουργήσει και να διαμορφώσει τους αυριανούς ανατροπείς του! Αντίθετα βολεύεται με την lifestyle εκδοχή όλων των παραπάνω.
«…για την εξουσία ο παθητικός πολίτης είναι ο ιδανικός πολίτης. ….η δύναμη των ανθρώπων βρίσκεται στην αλληλεγγύη και τη συλλογική δράση. Ο τομαρισμός είναι η ιδεολογία του ανταγωνισμού και του κέρδους…» [2]
Το 90% των χρηστών αυτών των ΜΚΔ αναλώνονται αρέσκονται-εκτός από εικόνες και βίντεο- σε lifestyle δραστηριότητες, όπως το «καμάκι», οι δικτυακοί έρωτες, σε αυτά που δεν μπορούν να κάνουν στην πραγματικότητα, οι διαφημίσεις γνωστόν πολυεθνικών (αναφέρω ενδεικτικά τον χαμό πού γίνεται με τα ΙΚΕΑ, χωρίς ποτέ κανείς να ρωτήσει τους εργαζόμενους σε αυτά τις συνθήκες δουλείας τους!)…παθητικότητα, αδράνεια…για συλλογική δραστηριότητα, ούτε λόγος!
Πολλά θα μπορούσε να γράψει κανείς!
Σημασία έχει για μένα ότι νοιώθω ευτυχής που 30 χρόνια τώρα δε σταμάτησα την ανάγνωση των εφημερίδων. Όχι γιατί με ενημερώνουν, αλλά κυρίως διότι άρθρα σαν του Π.Κοροβέση αλλά και άλλων μου επισημαίνουν τα λάθη μου! Γιατί με τέτοια άρθρα και κείμενα κατανοώ γιατί αρχικά το 90% των κοινοποιήσεων μου στο facebook αφορούσε άρθρα και κείμενα, ενώ τελευταία το 90% αφορά τραγουδάκια και χαζοχαρούμενες φωτό. Γιατί τέτοια άρθρα με κάνουν να κατανοώ το κολπάκι τους, με αποτέλεσμα ενώ πρώτα δεν κοιτούσα το προφίλ των «φίλων» μου, τώρα να το κρυφοκοιτάζω μέσα από την κλειδαρότρυπα! Γιατί τέτοια άρθρα μου δείχνουν ότι η αντίσταση δεν οργανώνεται μέσα από φορείς τύπου facebook, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κτλ.
Γιατί «…αυτά που οργανώνονται από τέτοιους φορείς είναι περισσότερο να δείξουν την δύναμή τους και λιγότερο για να διεκδικήσουν συστηματικά ένα αίτημα….έχουμε πείρα να χάνουμε αλλά όχι να κερδίζουμε. Και αυτό οφείλεται στο ότι ο φορέας έχει αντικαταστήσει την κοινωνία. Αυτοί που δε χρειάζονται κανένα φορέα είναι οι αναρχικοί, μια και ταυτίζονται με την άμεση δημοκρατία της Αθηναϊκής δημοκρατίας. Για αυτό είναι τόσο πολύ δυσφημισμένοι. Όλοι οι φασισμοί είχαν πάντα στόχο τη Δημοκρατία, τον Ανθρωπισμό και την Αλληλεγγύη».[3]
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΜΗ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ LIKE! ΕΛΑ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΘΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
[1] : Βάλια Καϊμάκη, «Η εφημερίδα των συντακτών», 19-20/1/2013
[2], [3] : Π. Κοροβέσης, «Η εφημερίδα των συντακτών», 19-20/1/2013
«Ένας από εμάς!»