Μπανανία γίναμε…..

Η απέναντι  όχθη του Βασίλη Καπετάνιου
Τα μηχανήματα, αυτοκίνητα, μηχανές όταν έχουν ένα σταθερό χειριστή κατά κάποιο άγνωστο τρόπο αποκτούν στοιχεία της προσωπικότητας του χρήστη. Από το ανοικτό παράθυρο η γυναίκα άκουσε τον ήχο του επαγγελματικού αυτοκινήτου του άντρα της. Ο εναλλασσόμενος βρυχηθμός της εξάτμισης της έδωσε το πρώτο σημάδι ότι δεν πήγε καλά η μέρα του.  Έτσι επιστράτεψε αμέσως τις εφεδρείες της αισιοδοξίας, τα δυο παιδιά τους, τα καλύτερα αντικαταθλιπτικά όπως έλεγε ο άντρας.
-Παιδιά πηγαίνετε να ανοίξετε την πόρτα του μπαμπά.
Αυτά ήδη είχαν πάρει τα σκαλοπάτια για να πάνε στην αυλή. Ο άντρας ήταν παραγωγός και πωλητής οπωροκηπευτικών, επέστρεφε από την λαϊκή αγορά της Μεγάλης Πόλης. Ξεκινούσε στις τρεις το πρωί και γύριζε αργά το απόγευμα. Ένα νυχτοκάματο και ένα μεροκάματο για να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένεια του.
Μερακλής στην δουλειά του και ταλαντούχος πωλητής στην λαϊκή. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός για τις ατάκες του.
-Δεν θέλω άλλα παρακάλια, τέλειωσαν τα πορτοκάλια.
-Αν βαρέθηκες τα ίδια και τα ίδια δοκίμασε άπαιχτα καρύδια.
Η γυναίκα από το ανοιχτό παράθυρο του δεύτερου ορόφου, παρατήρησε ότι δεν ακούγονταν μουσική από το αυτοκίνητο, δεύτερο ανησυχητικό σημάδι ότι δεν πήγε καλά η λαϊκή αγορά και σήμερα.  Οι υποψίες της επιβεβαιώθηκαν όταν τον είδε να κατεβάζει τα γεμάτα τελάρα. Τα γεμάτα τελάρα με τα προϊόντα είχαν άλλο βάρος στις τρεις το πρωί και άλλο στη επιστροφή.  Ήταν πούπουλο στα χέρια του όταν τα φόρτωνε να φύγει. Όταν τα γύρισε απούλητα για να γίνουν τροφή για τα ζωντανά ήταν ασήκωτα.  Οι χαρούμενες φωνές των παιδιών του τράβηξαν από τον μυαλό του την σκοτεινή κουρτίνα της πραγματικότητας. Ένα χαμόγελο φώτισε το πρόσωπο  του όταν τα είδε να ανακαλύπτουν σε ένα άδειο τελάρο δυο χαρτοσακούλες με τα δώρα τους. Κάθε φορά τους έφερνε κάτι, αλλά δεν ήξεραν ποια θα ήταν η κρυψώνα.
-Πάλι παιγνίδια τους πήρες; Δεν έχουμε τόπο να τα βάλουμε.
-Δεν είδες πως γελάνε;
-Ναι, αλλά όσοι πολύ γελάνε στο τέλος πεινάνε. Είναι τώρα εποχές για να τα κακομαθαίνεις;
-Άσε την γκρίνια και βάλε μου μια μπουκιά να φάω. Δεν θα αφήσουμε τα προβλήματα να σβήσουν το χαμόγελο από τα παιδιά μας.
-Πως πήγε η λαϊκή σήμερα;
-Όσο πάει και χειροτερεύει. Όλοι βγαίνουν μετά τις 12 για να πέσουν οι τιμές. Αλλά δεν θα το πιστέψεις σήμερα είδα παππούδες να μαζεύουν από τα σκουπίδια τα άχρηστα φρούτα και λαχανικά. Εκεί καταντήσαμε.
-Μπαμπακούλι θα μου υπογράψεις ένα χαρτί για το σχολείο;
-Για εκδρομή είναι  ;
-Όχι, να υπογράψεις ότι δεν θέλω να φάω μπανάνες.
-Τι; ( Την ρωτά ξαφνιασμένος.)
Παίρνει το χαρτί στο χέρι του και διαβάζει.
« Η εταιρεία Τάδε με υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης θα υλοποιήσει ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης στην «σωστή διατροφή» στα πλαίσια του μαθήματος της Ευέλικτης  Ζώνης. Στόχος είναι η ανάδειξη της υψηλής διατροφικής αξίας των φρούτων για παιδιά ηλικίας 6-12 ετών. Αν για κάποιο λόγο δεν επιθυμείτε το παιδί σας να φάει μπανάνα , υπογράψτε στο αντίστοιχο σημείο.»
Η γυναίκα πρόσεξε στην αριστερή φλέβα του λαιμού του να ανεβοκατεβαίνει το θυμωμένο αίμα. Χτύπησε ρυθμικά τα δάκτυλα του πάνω στο τραπέζι , δυο κλασικά σημάδια ότι αρχίζει να εκνευρίζεται. 
-Άντε μπαμπακούλι υπόγραψε. ( Επέμενε η κόρη με ισχυρότατο όπλο το επιθετικό της χαμόγελο. Κοιτώντας την, ηρέμησε λίγο η ταχύτητα του θυμωμένου αίματος στην φλέβα του λαιμού.
-Και, γιατί δεν θες να φας από αυτές τις μπανάνες;
-Είδα μια ταινία στην τηλεόραση…
-Και έλεγε να μην φας μπανάνες;
-Όχι μπαμπακούλι, είδα ότι βάζανε με την βία παιδιά, έξι , εφτά χρονών να μαζεύουν τις μπανάνες τους. Δεν θα φάω από τις μπανάνες των βασανιστών.
-Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. ( Με περήφανο βλέμμα για την απόφαση της κόρης και με πομπώδη κίνηση του χεριού βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.)
-Να υπογράψεις και για τον αδελφό μου….( συνέχισε η μικρή επαναστάτρια).
-Μα, αν εκείνος θέλει να φάει μπανάνες;
-Περίμενε και σε ένα λεπτό θα σου το ζητήσει ο ίδιος .
Ο άντρας ξεκίνησε να τρώει και από το δωμάτιο του μικρού άκουγε την επαναστατική κατήχηση της κόρης του.
-Σου λέω βάζουν παιδιά εφτά χρονών σαν και σένα να μαζεύουν τις μπανάνες τους.
Τα παιδάκια δεν πάνε σχολείο. Δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ .
Η επαναστατική κατήχηση είχε άμεσα αποτελέσματα. Φουριόζος φτάνει ο μικρός στην κουζίνα, με ένα έντονο αποφασιστικό βλέμμα κοιτάζει τον πατέρα του.
-Μπαμπά υπόγραψε και για μένα το ίδιο.
-Εντάξει να υπογράψω αλλά να μου πεις για πιο λόγο εσύ δεν θέλεις.
-Σιγά, μην πάω εγώ να μαζέψω τις μπανάνες τους!!!!
Η επαναστάτρια ήταν πολύ πειστική. Έπεισε τον αδελφό της ότι κινδυνεύει λόγω ηλικίας να βρεθεί, φυλακισμένος εργάτης στις φυτείες της πολυεθνικής εταιρείας.
Ο άντρας ξέσπασε σε δυνατά γέλια με την απάντηση του γιού του. Η πετυχημένη απάντηση του μικρού του πήρε την κούραση και την απογοήτευση της ημέρας. Με τον ίδιο πομπώδη τρόπο υπόγραψε την απόφαση που πήρε και ο γιός του.
-Μια στιγμή μην παίρνεις το χαρτί θέλω να γράψω. (Και άρχισε να γράφει στην πίσω πλευρά του χαρτιού.)
«Κύριε διευθυντά
Είμαι παραγωγός και πωλητής οπωροκηπευτικών, μέλος του αγροτικού συνεταιρισμού της πόλης μας. Πριν εκφράσω το αίτημα μου, σας κάνω μερικές επισημάνσεις.
-Στα χωράφια μας δεν εργάζονται παιδιά.
-Τα προϊόντα μας δεν ωριμάζουν με τεχνητό τρόπο μέσα σε φούρνους όπως οι άγουρες μπανάνες.
-Στα προϊόντα που καλλιεργούμε και εμπορευόμαστε περιλαμβάνονται, πορτοκάλια,, μανταρίνια , μήλα καρύδια, αμύγδαλα.
Είμαι εκατό τα εκατό σίγουρος για την ομόφωνη γνώμη των συναδέλφων μου και σας δηλώνω με υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης , χωρίς να διεκδικήσουμε κάποια διαφημιστική προβολή ή κάποιου τύπου φοροαπαλλαγή,  ο συνεταιρισμός μας θέλει να συμμετέχει στο πρόγραμμα εκπαίδευσης στην διατροφή.
Σας προτείνω λοιπόν την δωρεάν διάθεση τέτοιων ελληνικών προϊόντων από το συνεταιρισμό μας στο σχολείο.
Εάν αποδέχεστε ή όχι την πρόταση υπογράψτε στο αντίστοιχο κουτάκι».
Η γυναίκα του χάρηκε γιατί μετά το γράψιμο του σημειώματος ο άντρας της είχε χαλαρώσει, αλλά ανησύχησε λίγο.
-Μήπως δεν πρέπει να το πάει στον διευθυντή του σχολείου το παιδί;
-Όχι να το πάει. Αν το πάρει για αστείο δεν πειράζει. Αν το πάρει στα σοβαρά εγώ ο ίδιος θα πάω όλα τα χρειαζούμενα φρούτα στο σχολείο. Θα κάνω και επίσημη αναφορά στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Ξέρεις, γιατί μας δίνουν δωρεάν μπανάνες;
-Όχι.
-Γιατί οι μαϊμούδες που κυβερνάνε την πατρίδα μας την κατάντησαν μπανανία.
Με μικρά πηδηματάκια σαν αστεία μαϊμού ο μικρός βούτηξε το χαρτί και χάθηκε στο δωμάτιο του.
 
*Η ιστορία έχει φανταστικά στοιχεία αλλά στηρίχτηκε σε πραγματικά γεγονότα. Η μικρή Μαρία  αρνήθηκε να φάει μπανάνες από την εταιρεία που έβαζε μικρά παιδιά να δουλεύουν στις φυτείες. Έπεισε γρήγορα και τον αδελφό της, ο οποίος μάλλον το βίωσε ως άμεση απειλή να βρεθεί σε κάποια φυτεία σκλάβος!!!
Επίσης είναι πραγματικό γεγονός ότι γνωστή πολυεθνική εταιρεία είναι χορηγός σε πρόγραμμα εκπαίδευσης διατροφής και προσφέρει μπανάνες.  Η εταιρεία αυτή σύμφωνα με πληροφορίες από το διαδίκτυο έχει κατηγορηθεί για παράνομη παιδική εργασία, για εμπλοκή με παραστρατιωτικές οργανώσεις και άλλα πολλά.
Το υπουργείο παιδείας πολύ καλά αποδέχτηκε αυτό το πρόγραμμα γιατί ο τόπος μας στερείται θρεπτικών φρούτων!!!  Που να ψάξεις να βρεις πορτοκάλια και μανταρίνια  στην Αργολίδα;
Και τι τραγική ειρωνεία την εποχή που χιλιάδες οικογένειες είναι κάτω από το όριο της φτώχειας λόγω της ανεξέλεγκτης δράσης του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου, προσφέρεται στα παιδιά το εξωτικό φρούτο ενώ στο σπίτι τους δεν έχουν ένα πιάτο φαί.