ΠολιτισμόςΑρχείο

Μελετάται η ανάδειξη του αρχαίου δίολκου της Κορίνθου (Web Tv)

Η ανάταξη του Δίολκου στη θέση Ποσειδωνία του Δήμου Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων, στον Ισθμό της Κορίνθου είναι συνεχώς στο κέντρο του ενδιαφέροντος της Περιφέρειας Πελοποννήσου, η οποία παρακολουθεί σε κάθε φάση την πορεία των μελετών, συμμετέχει σε κάθε συμβούλιο για την έγκριση αυτών.

Η Μελέτη ανάταξης του Δίολκου έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και περιβαλλοντικές προσεγγίσεις. Εκπονήθηκε από την «Εγνατία Οδός Α.Ε.» σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και με χορηγία της Club Hotel Casino Loutraki και του Δήμου Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων.

Μετά την έγκριση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.) στις 4 Ιουνίου 2013 με την παρουσία του υπογράφοντος και τη θετική γνωμοδότηση, με εισήγηση του υπογράφοντος, στο Περιφερειακό Συμβούλιο (ΠΕΣΥ) Πελοποννήσου στις 22-12-2014. εγκρίθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου, Γενική Διεύθυνση Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής, η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων όσον αφορά το έργο «Προστασία όδευσης Αρχαίου Διόλκου», με τον αριθμό ΑΔΑ: 7ΡΣΔΟΡ1Φ-ΑΣΦ.

Ο / Η Δίολκος (7ος – 6ος π.Χ. αιώνας) ήταν ουσιαστικά ένας καλοφτιαγμένος, λιθόστρωτος  δρόμος που συνέδεε τις δύο άκρες του Ισθμού της Κορίνθου και πάνω στον οποίο σύρονταν κατά την αρχαιότητα φορτία, πλοία μεταξύ του Κορινθιακού και του Σαρωνικού Κόλπου. Το μήκος του εκτιμάται γύρω στα 7 χιλιόμετρα, εκ των οποίων το μήκος του γνωστού τμήματος της διαδρομής ανέρχεται στα 1100 μέτρα. Το υπόλοιπο τμήμα δεν έχει εντοπισθεί επί τόπου και παραμένει προς έρευνα. Ένα πολύ μικρό τμήμα του Διόλκου, μήκους 300 μ. περίπου που σώζεται στη δυτική είσοδο του Ισθμού, υφίσταται την καθημερινή φθορά από τη διαβρωτική δράση των κυματισμών των διερχόμενων πλοίων, με αποτέλεσμα τη γρήγορη υποσκαφή του εδαφικού υποστρώματος έδρασης της δίολκου και την κατάρρευση των δομικών του λίθων, πλήθος των οποίων έχει καταποντιστεί βαθύτερα μέσα στο κανάλι της διώρυγας. τελευταία νέα anagnostis.org

Τα προτεινόμενα έργα προστασίας της όδευσης του Αρχαίου Δίολκου περιλαμβάνουν τις εξής επεμβάσεις:

  • Την εγκατάσταση και οργάνωση του εργοταξιακού χώρου έκτασης έξι στρεμμάτων στη χερσαία περιοχή νοτιο-δυτικά των προτεινόμενων λιμενικών έργων.
  • Τον εντοπισμό, αλίευση από το βυθό και εναπόθεση, σε κατάλληλα διαμορφωμένες εγκαταστάσεις εντός του εργοταξιακού χώρου, των στοιχείων (μελών) του αρχαίου μνημείου που βρίσκονται μέσα στο θαλάσσιο χώρο.
  • Την προστασία κατά την κατασκευή των διατηρημένων (χερσαίων) τμημάτων του μνημείου.
  • Τα λιμενικά έργα προστασίας της στεριάς έναντι διάβρωσης με στόχο την ανάπλαση του υποβάθρου έδρασης του μνημείου.

 

Σκοπός της κατασκευής του έργου είναι η μακροχρόνια προστασία της όδευσης του Αρχαίου Δίολκου έναντι της διάβρωσης της ακτής στην οποία βρίσκεται, ώστε να ακολουθήσουν οι εργασίες συντήρησης των μελών, αποκατάστασης και ανάδειξης του μνημείου.

Το επόμενο βήμα αφορά στην υλοποίηση του έργου και στην προστασία μέσα από την ένταξη του στο αντίστοιχο Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης 2014–2020 (συνέχεια του ΕΣΠΑ).

Ο Δίολκος αποτελεί κορυφαίο στοιχείο της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και ταυτοτικό στοιχείο της Κορίνθου. Αφού προστατευθεί και διασωθεί πρέπει να αναδειχθεί και να αξιοποιηθεί.

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα εργασθεί με όλες τις δυνάμεις, όπως κάνει συνεχώς, για την απόδοση του μνημείου στην κοινωνία και στον πολιτισμό ως επισκέψιμος ανοικτός αρχαιολογικός χώρος με παράλληλες δράσεις και έργα π.χ. αντίστοιχο Μουσείο, που θα αποτυπώνεται ο τρόπος κατασκευής του και η χρήση του κατά την αρχαιότητα. Συγχρόνως η ανάταξη της Δίολκου θα συνδυασθεί και με την αποκάλυψη του Αρχαίου Λιμένα του Λεχαίου και των Κεγχρεών ως μία ενότητα λειτουργική, οικονομική και χρονική καθόσον τα έργα αυτά ήταν μεγάλα έργα της ίδιας περιόδου. Το τελευταίο αποτελεί και το Στρατηγικό σχεδιασμό της Περιφέρειας δημιουργώντας ένα συνδεδεμένο δίκτυο μνημείων στο χώρο και στο χρόνο. 

Δίολκος, 1500 χρόνια:

Βιβλιογραφία: Απόστολος Ε. Παπαφωτίου “Ο ΔΙΟΛΚΟΣ ΣΤΟΝ ΙΣΘΜΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ”. Προλογίζει ο καθηγητής Θ. Π. Τάσιος.