Δείτε τι έφτιαξαν οι Σκωτζέζοι ενώ στο Ναύπλιο ακόμα κατεβάζουμε τους τουρίστες από τα κρουαζιερόπλοια με τις λάντζες…
100 χρόνια πίσω ο Έλληνας σε σχέση με τον Νορβηγό, άλλα 100 χρόνια πίσω σε σχέση και με τον Σκωτσέζο. Ενώ εμείς στο Ναύπλιο κατεβάζουμε ακόμα τους τουρίστες από τα κρουαζιερόπλοια με τις λάντζες και προσευχόμαστε να βρέξει λεφτά το ΕΣΠΑ για να κάνουμε μία εκβάθυνση, κάποιοι άλλοι έχουν πάει τις θαλάσσιες μεταφορές σε άλλο επίπεδο…
Εδώ και 14 χρόνια οι Σκωτζέζοι έχουν κατασκευάσει ένα ασανσέρ για πλοία με σκοπό να ενώσουν δύο υδάτινα κανάλια, το Forth & Clyde Canal και το Union Canal. Τα κανάλια αυτά πλησιάζουν μεταξύ τους κοντά στην πόλη Falkirk, αλλά έχουν υψομετρική διαφορά περί τα 24 μέτρα.
Και πως ο επισκέπτης θα συνεχίσει το ταξίδι του αφού τα πλοία ως γνωστόν δεν πετάνε; Στην Ελλάδα σίγουρα θα αποβιβάζονταν οι επιβάτες και θα περπατούσαν μέχρι το ψηλότερο επίπεδο για να τους παραλάβει το επόμενο ποταμόπλοιο. Όχι όμως και στην Σκωτία. Διότι εκεί η εφαρμοσμένη μηχανική αποκτά νόημα…
Ο τροχός του Φολκέρκ, μέρος ενός φιλόδοξου σχεδίου, κατασκευάστηκε το 2002 και αποτελείται από δύο βραχίονες, στα άκρα των οποίων βρίσκονται δύο δεξαμενές με συνδυασμένη χωρητικότητα 600 τόνων νερού, στις οποίες εισέρχονται τα πλοία για να μεταφερθούν από το ένα κανάλι στο άλλο. Επειδή το βάρος αυτό μοιράζεται πάντα ισόποσα μεταξύ των δύο δεξαμενών, ο διαμέτρου 35 μέτρων τροχός καταναλώνει την ελάχιστη δυνατή ηλεκτρική ενέργεια κατά την κίνησή του. Για να περιστραφεί ο τροχός κατά 180 μοίρες, απαιτούνται 5,5 λεπτά.
Φαν της μηχανικής όμως δεν είναι μόνο οι Σκωτσέζοι αλλά και οι Νορβηγοί. Πριν δυόμιση μήνες περίπου είχαμε παρουσιάσει μία πατέντα που έχουν εφεύρει οι πολυμήχανοι Νορβηγοί για να λύσουν το πρόβλημα πρόσβασης των μεγάλων κρουαζιεροπλοίων στα φιορδ. Το Sea Walk είναι αυτό που λέει και το όνομά του, ένας πλωτός διάδρομος ο οποίος ανοίγει μηχανικά και φθάνει μέχρι το πλοίο που έχει αράξει έξω από το λιμάνι, αποβιβάζοντας τους επιβάτες. (Δείτε το σχετικό βίντεο).
Κάτι ανάλογο είχαμε προτείνει να γίνει και στο Ναύπλιο ως εναλλακτική της εκβάθυνσης η οποία ως γνωστόν έχει προς το παρόν ναυαγήσει. Μία τέτοια εξέδρα θα μπορούσε να τοποθετηθεί οπουδήποτε, όπως φερ’ ειπείν από την εύκολα προσβάσιμη οδικώς πλευρά της παραλιακής Ναυπλίου-Νέας Κίου, ενώ η στάθμευση των κρουαζιεροπλοίων μπορεί να γίνει και κατά μήκος της λιθορριπής με κάποιες απαιτούμενες μετατροπές και εξωραϊσμό του χερσαίου τμήματος.
Μάλιστα η Νορβηγική εταιρία που το φτιάχνει έχει απευθυνθεί στη χώρα μας, έχοντας προτείνει να καλύψει το κόστος εγκατάστασης και συντήρησης του Sea Walk σε Ελληνικά λιμάνια και την απόσβεσή του του από την παρακράτηση μέρους των εισπράξεων από τη φιλοξενία των κρουαζιεροπλοίων και από τα τέλη ελλιμενισμού.
Προς το παρόν δεν έχουμε παρά να θαυμάζουμε αυτά τα επιτεύγματα της μηχανικής από βιντεάκια στο youtube. Αφού εδώ στην Ελλάδα φαίνεται πως έχουμε απωλέσει την ικανότητα σκεφτόμαστε έξυπνες ιδέες και να βρίσκουμε πρακτικές λύσεις στα προβλήματά μας. Δυστυχώς έχουμε πολλά ψωμιά ακόμα για να τους φθάσουμε…
