Το τέλος των Αρκάδων στην Αργολίδα και οι εσωκομματικές θύελλες της ΝΔ

του Άκη Ντάνου

Όταν πριν από μερικές εβδομάδες είχα αναφερθεί προφητικά στον έντυπο Αναγνώστη για το τέλος της δυναστείας των Αρκάδων στην Αργολίδα, αναφερόμουν στην διαδοχική κατάσταση από τον κ. Τσούρνο έως τον κ. Αναγνωσταρά με την παρένθεση ενός “Μεσσηνίου”. Σήμερα έρχεται να προστεθεί στους απελθόντες και ο κ. Τατούλης, η παρουσία του οποίου ουσιαστικά δεν πρόσθεσε τίποτα στην Αργολίδα.

Όσα κομματικά στελέχη της ΝΔ πιστεύουν πως η επικράτηση του κ. Νίκα ήταν αποτέλεσμα πολιτικής επιλογής των πολιτών να στηρίξουν ΝΔ, κάνουν σοβαρό πολιτικό λάθος.

Η μεγάλη αποχή από τις εκλογές δείχνει πλέον την έλλειψη εμπιστοσύνης στα πολιτικά κόμματα και κατ επέκταση στον κοινοβουλευτικό βίο.

Η Δημοκρατία χρειάζεται ανανέωση και ενδεχομένως αντικατάσταση από μια άλλης μορφής δημοκρατία από την Άμεση Δημοκρατία.

Ο πολίτης όταν μένει στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής κι όταν καλείται ως χειροκροτητής ή ως κομπάρσος να παίξει τον ρόλο του ψηφοφόρου, επόμενο είναι κάποια στιγμή να αντιδράσει. Μια μορφή είναι αυτή που επέλεξε σήμερα, της αποχής.

Αλήθεια τι νέο φέρνει ο Νίκας σε σχέση με τον Τατούλη; Ίσως την πιο γρήγορη ολοκλήρωση κάποιων έργων όπως της επεξεργασίας των σκουπιδιών, την οποία 8 και πλέον χρόνια ο Τατούλης είχε μετατρέψει σε γιοφύρι της Άρτας. Αρκεί όμως αυτό; Φυσικά και όχι, αυτό όπως και οι υποδομές θεωρούνται αυτονόητα έργα για μια Περιφερειακή διοίκηση.

Το ίδιο και κάποια προεκλογικά έργα που ανακοινώθηκαν, χωρίς όμως να εντυπωσιάσουν ή να πείσουν κανέναν, πλην εκείνων που συνηθίζουν να παραμυθιάζονται.

Γιατί ψήφισαν Νίκα εκείνοι που μέχρι χτες ζητωκραύγαζαν τον Τατούλη; Το τηλεφώνημα που δέχτηκαν κατ οίκον που τους θύμιζε πως ο Υποψήφιος της ΝΔ λέγεται Νίκας; Η ψευδαίσθηση πως πειθόμενοι στην κομματική γραμμή θα βρουν δουλειά σε 8μηνα ή 5μηνα αφού ο Κούλης θα απολύσει τους δημόσιους υπαλλήλους; Ο “ψεύτης” ο Τσίπρας που πρόδωσε την ταξική καταγωγή του; Η κατάσταση που επικρατεί στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό;

Τίποτα απ όλα αυτά. Ελάχιστοι είναι πλέον οι ιδεολόγοι σε όλους τους πολιτικούς χώρους, οι υπόλοιποι είναι του βολέματος. “Δεν γα…, εγώ να περνάω καλά κι ας πατώ στο πτώμα του γείτονα, του φίλου, του συγγενή”.

Μια κοινωνία της αρπαγής και του φτηνού πολιτισμικού προϊόντος των σούπερ μάρκετ της ηδονής του εγωισμού.

Πόσο δύσκολο θα είναι να διαχειριστεί ο κ. Νίκας μια τέτοια κατάσταση θα φανεί και από τις συμμαχίες που θα κάνει προκείμενου να έχει πλειοψηφία στο νέο περιφερειακό συμβούλιο.

Ο άνθρωπος μπορεί να αποδειχτεί πιο ικανός από τον κ. Τατούλη, όμως ας μην ξεχνά και πως κι αυτός είναι προϊόν εσωτερικών συγκρούσεων μέσα στην ΝΔ που και η ίδια αναζητά να βρει ταυτότητα.

Ο κ. Νίκας γνωρίζει καλύτερα απ όλους μας πόσο υπέφερε από τον κ. Σαμαρά και τις Ομηρικές συγκρούσεις που είχε μαζί του. Η ξαφνική αγάπη του Μεσσήνιου πολιτικού θα πρέπει να τον πονηρέψει. Όπως θα πρέπει να πονηρέψει τον κάθε νεοδημοκράτη η συμμαχία Σαμαρικών – Μητσοτακικών και Βοριδικών (ακροδεξιών) και ο παραγκωνισμός των Καραμανλικών.

Ποιά στάση θα κρατήσει ο νέος περιφερειάρχης σε έναν μήνα περίπου στις εθνικές εκλογές έναντι των Καραμανλικών στην περιφέρεια του υποψηφίων βουλευτών; Θα στηρίξει τον κ. Ανδριανό ή θα στραφεί υπέρ άλλων που θα του υποδειχτούν από το κόμμα; Ο ίδιος ο βουλευτής Αργολίδας με μήνυμά του θέλησε να προκαταλάβει τις αποφάσεις: “Το ηχηρό μήνυμα πολιτικής αλλαγής που έστειλαν οι πολίτες την προηγούμενη Κυριακή επιβεβαιώθηκε και σήμερα. Τα σημερινά αποτελέσματα δημιουργούν ένα νέο πολιτικό σκηνικό που κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει και να παρερμηνεύσει“. Σε κάθε περίπτωση μπρος από τον νέο περιφερειάρχη υπάρχει ένα φουρτουνιασμένο πέλαγος που θα πρέπει να το διασχίσει πριν καν αναλάβει τις τύχες της Πελοποννήσου.