Moving On: To νέο βιντεοκλίπ του Λέοναρντ Κόεν είναι γυρισμένο στην Ύδρα (Vid)

Η αγάπη του αείμνηστου Leonard Cohen για την Ύδρα είναι γνωστή, καθώς διατηρούσε σπίτι εκεί, ενώ μιλούσε και αρκετά καλά την Ελληνική γλώσσα.

Η Ύδρα έγινε και το σκηνικο για το νέο βιντοκλίπ του Κόεν, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 7 Νοεμβρίου του 2016, έχοντας αφήσει πίσω του αρκετό μουσικό υλικό.

Το νέο κομμάτι “Moving On” αντανακλά όλη την μαγεία μιας καλοκαιρινής μέρας στην Ελλάδα.

Το θρυλικό δωματιάκι του Κόεν στην Ύδρα

Όπως δήλωσε ο γιος του αείμνηστου δημιουργού και ερμηνευτή του τραγουδιού, Άνταμ Κόεν, εκείνος και η σκηνοθέτιδα του βίντεο Λάουρα Προύβοστ επέλεξαν την Ύδρα για συγκεκριμένους λόγους: «Με τη Laura Prouvost διαλέξαμε το θέμα της Ύδρας γιατί υπήρχε μια μεσογειακή, νοσταλγική αύρα στον τρόπο με τον οποίον τραγουδά ο πατέρας μου στο “Moving On”. Θελήσαμε έτσι να τον ξαναβάλουμε, με έναν τρόπο, στο σπίτι εκείνο όπου έγραψε το “Bird On The Wire”».

Σε ότι αφορά τις κλημεντίνες που εμφανίζονται στο βίντεο η εξήγηση της σκηνοθέτιδας του βίντεο είναι πως «οι κλημεντίνες συμβολίζουν τον έρωτα. Η γεύση της ρευστότητάς τους, γλυκιά και ξινή την ίδια στιγμή, στάζει ζωή».

Στο βιντεοκλίπ του Moving On διακρίνονται πλάνα και από το σπίτι του Κόεν στο νησί, από το δωματιάκι του με το ξύλινο γραφείο και την γραφομηχανή στο πλάι.

Στο παραδοσιακό σπίτι που αγόρασε εκεί, έζησε επτά χρόνια με τη σύντροφό του, Μάριαν, και έγραψε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του. Το ξακουστό σπίτι του στην Υδρα το πλήρωσε μόλις 1.500 δολάρια, χρησιμοποιώντας κάποια χρήματα που του είχε αφήσει στην κληρονομιά της η γιαγιά του. Οπως δήλωσε αργότερα, αυτή ήταν η πιο έξυπνη απόφαση που πήρε ποτέ στη ζωή του.

Η κορμοστασιά του δέντρου στην αυλή ενός σχεδόν αρχαίου ασβεστωμένου σπιτιού, τα πέντε δωμάτια του σε ισάριθμα διαφορετικά επίπεδα και η αύρα του Αιγαίου ήταν αυτά που τον έκαναν να το αγοράσει αμέσως, χωρίς να σκεφθεί τα βασικά προβλήματα που είχε το οικοδόμημα, που ήταν η έλλειψη ηλεκτρισμού, υδραυλικού συστήματος και τρεχούμενου νερού. Στον τρίτο όροφο έφτιαξε ένα μουσικό δωμάτιο.

Σε ένα γράμμα που έστειλε στη μητέρα του, η περιγραφή που της κάνει του σπιτιού «ζωγραφίζει» με μοναδικό τρόπο τη μεγάλη αγάπη που νιώθει ο καλλιτέχνης για αυτό το ιδιαίτερο νησί.

«Το σπίτι έχει μια τεράστια βεράντα που κοιτάζει ένα δραματικό βουνό και πολλά λευκά σπίτια να λάμπουν πάνω του. Τα δωμάτια είναι μεγάλα και δροσερά, με βαθιά παράθυρα σε χοντρούς τοίχους. Υποθέτω ότι πρέπει να είναι πολύ παλιό, πάνω από 200 ετών, και συχνά σκέφτομαι πόσες γενιές ναυτικών έχουν ζήσει εδώ. Χρειάζεται αρκετή δουλειά, αλλά αν ξεκινήσω από τώρα, σε μερικά χρόνια θα είναι ένα μέγαρο.

Ζω σε έναν λόφο και σκέφτομαι πως η ζωή παραμένει η ίδια εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Ολη τη μέρα ακούω τις φωνές των μικροπωλητών που περνούν από κάτω και οι φωνές τους είναι τόσο μουσικές. Σηκώνομαι κάθε μέρα στις επτά και εργάζομαι μέχρι το μεσημέρι. Νωρίς το πρωί είναι πιο δροσερά και άρα καλύτερα, αλλά εξάλλου αγαπάω τη ζέστη, ειδικά όταν σκέφτομαι ότι η θάλασσα του Αιγαίου είναι μόλις δέκα λεπτά από την πόρτα μου» έγραφε.

Ο Κόεν στο σπίτι του στην Ύδρα – Την φωτογραφία ανακάλυψε ο πρώην δήμαρχος Ύδρας Κώστας Αναστόπουλος. 

Οπως έγραψε στην ιστοσελίδα του, ο Λέοναρντ Κοέν κατάλαβε ότι έγινε αποδεκτός από την κοινότητα όταν άρχισε να δέχεται τακτικές επισκέψεις από τον άνθρωπο που μάζευε τα σκουπίδια και τον γάιδαρό του. «Είναι σαν να λαμβάνεις τη Λεγεώνα της Τιμής» είχε γράψει σε ένα φίλο του.

«Το να έχω αυτό εδώ το σπίτι κάνει τις μεγάλες πόλεις λιγότερο τρομακτικές. Μπορώ πάντα να επιστρέφω εδώ και να περνάω όμορφα, να τα βγάζω πέρα σε έναν μικρό παράδεισο. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι θέλω να χάσω την επαφή με την μητροπολιτική εμπειρία».

Η αγορά του σπιτιού χάρισε στον καλλιτέχνη και μια πρωτόγνωρη αυτοπεποίθηση. «Τα χρόνια πετάνε», είχε γράψει «και όλοι σπαταλάμε τόσο χρόνο να αναρωτιόμαστε αν θα έπρεπε να τολμήσουμε το ένα ή το άλλο. Το θέμα είναι να κάνεις το μεγάλο βήμα, να τολμάς, να προσπαθείς, να αρπάζεις την ευκαιρία».

Στην Ύδρα, όλοι οι παλιοί ξέρουν το σπίτι του Λεονάρδου, όπως τον φώναζαν εκεί. Έτσι τον έμαθαν.