Και παπάς και ζευγάς ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας!
Ένας αντισυμβατικός αρχιερέας είναι το δίχως άλλο, ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρος. Ο δεσπότης που πριν λίγο καιρό τρύγησε τα αμπέλια του μαζί με τους άλλους κληρικούς και λαϊκούς έχει ανέβει στο τρακτέρ και καθημερινά βοηθάει στις συγκομιδές των προϊόντων της αρκαδικής γης.
Όπως αναφέρει σε αφιέρωμά της η εφημερίδα “Ύπαιθρος Χώρα” ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης γεννήθηκε στο χωριό Πάπαρη Αρκαδίας και έτσι «δέθηκε» με τη γη και την καλλιέργειά της. Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά, θεωρεί ακατανόητο να υπάρχουν τόσοι άνεργοι και να μην αποφασίζουν να επιστρέψουν στα χωράφια.
Η απουσία εργατών γης είναι ένα φαινόμενο που έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις και η χώρα μας αναγκάζεται να καλεί εργάτες από άλλες χώρες, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της.
«Από εννέα χρονών έμαθα να εργάζομαι στα κτήματα. Όταν ήρθα εδώ, βρήκα τα κτήματα που ανήκαν στη Μητρόπολη εγκαταλειμμένα. Ήταν κάτι που με πείραξε πολύ, καθώς κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει στην Εκκλησία που δίνει το “είναι” της για το καλό των παιδιών της. Γι’ αυτόν τον λόγο, αποφάσισα αντί να αφήσω να λεηλατούνται και να καταπατούνται τα κτήματα, να περάσω στην καλλιέργειά τους και στην αξιοποίησή τους. Τα προϊόντα που παράγουμε τα δίνουμε στον κόσμο μας», λέει ο ίδιος ο Σεβασμιότατος στην εφημερίδα.
Ο ίδιος, που έγινε σύμβολο προσφοράς στην Αρκαδία μέσα από τα έργα του, επισημαίνει ότι «υπάρχουν δύο γηροκομεία, ένας παιδικός σταθμός με 200 παιδάκια και ένα ίδρυμα τυφλών γυναικών. Σε αυτές τις δράσεις κατευθύνουμε την παραγωγή μας και από εκεί και πέρα υπάρχει και το πρόγραμμα «το καλάθι του πτωχού αδερφού» που έχει αποδέκτες πολίτες που έχουν αvαγκη στήριξης».
Ως αγρότης έχει αγοράσει δύο τρακτέρ, τα οποία, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, χειρίζεται μέχρι τώρα μόνος του, αφού φοβάται μήπως γίνει κάποιο ατύχημα από άτομο που δεν γνωρίζει να το χειρίζεται καλά. Η εικόνα του πάνω στο τρακτέρ είναι γνωστή σε όλη την Αρκαδία και, παράλληλα, μήνυμα για όσους παραμένουν ανενεργοί.
Ο μεγαλύτερος όγκος κτημάτων, αλλά και παραγωγής, βρίσκεται στην περιοχή της Κυνουρίας και ανήκει στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Σίτζας και στην Ιερά Μονή Παναγίας Αρτοκώστα. Στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου υπάρχουν 40.000 ελιές, τις οποίες έχει αναλάβει να ποτίζει ο ίδιος.
Ποια είναι, όμως, η εικόνα που αποκομίζει από την κοινωνία; «Η πολιτεία, με τα προγράμματα που εφαρμόζει και τα επιδόματα, δημιουργεί τεμπέληδες. Αυτό με πονάει και με ενοχλεί και διαπιστώνω ότι ο λαός μας καθοδηγείται λάθος και έτσι δεν έχουμε πρωτογενή παραγωγή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα παλιά τα χρόνια δεν είχαμε τίποτε και δεν μας έλειπε τίποτα, ενώ σήμερα έχουμε τα πάντα και δεν έχουμε τίποτα. Στο κτήμα που έχουμε δημιουργήσει στην Τεγέα, έκτασης 20 στρεμμάτων, το καλλιεργούμε ο παππάς της περιοχής και εγώ. Οι υπόλοιποι απλά κοιτάνε, ενώ οι νέοι δεν πλησιάζουν. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία και πρώτα από όλα η πολιτεία. Η αλλαγή στη νοοτροπία θα έρθει από τα σχολεία. Αναγκαστικά, κάποια στιγμή θα επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Η φυγή στα μεγάλα αστικά κέντρα δεν ήταν η λύση. Σήμερα, τα παιδιά αγνοούν ακόμα και τα σύνορα των χωραφιών τους και αυτό πρέπει να τελειώσει μέσω της κυβέρνησης».
Ο Μητροπολίτης έχει ένα μόνο μήνυμα για τους ανέργους της εποχής μας: «Επιστροφή στη γη. Σήμερα, μάλιστα, που δεν υπάρχει η σωματική κόπωση που υπήρχε τα παλαιότερα χρόνια είναι πιο εύκολο. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να παρακαλάνε για μία θέση των 300 ευρώ και να μη θέλουν να είναι αφέντες στα χωράφια του πατέρα τους.
Τα παιδιά άλλαξαν νοοτροπία και ντρέπονται να επιστρέψουν στο χωριό, προτιμώντας να μιλάνε με το κινητό με τους φίλους τους». Η Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας, πέρα από τη στήριξη που δίνει στα ιδρύματα που διαχειρίζεται παράλληλα μοιράζει 400 δέματα τροφίμων σε αδύναμα οικονομικά πολίτες για τη στήριξή τους, αλλά, όπως δηλώνει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, ούτε η οικονομική κρίση έφερε αλλαγές:
«Οι πλούσιοι γίvαv πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Δυστυχώς, έμαθαν σε έναν τρόπο ζωής που δεν οδηγεί πουθενά. Να παίρνουμε χωρίς να δίνουμε. Είναι ευθύνη των κυβερνήσεων να αλλάξει τα πράγματα, αλλά, δυστυχώς, στις κυβερνήσεις υπάρχουν άτομα που δεν έχουν εργαστεί, δεν έσκαψαν ποτέ στο χωριό και δεν έζησαν ποτέ σε χωριό, ώστε να μπορούν να βοηθήσουν».
