Η Άννα Συνοδινού και η αγάπη της για την Επίδαυρο
Μαχητική, πολιτικοποιημένη και ειλικρινής, η μεγάλη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου Άννα Συνοδινού απεβίωσε εχθές σε ηλικία 89 ετών όμως τα λόγια της πάλλονται από ζωντάνια.
Η μεγάλη τραγωδός που σημάδεψε την Επίδαυρο άφησε την τελευταία της πνοή σε ιδιωτική κλινική στην Κυψέλη. Η υγεία της είχε επιδεινωθεί πολύ τα τελευταία χρόνια, ενώ το καλοκαίρι του 2014 είχε νοσηλευτεί στο νοσοκομείο «Σωτηρία» με λοίμωξη του αναπνευστικού και είχε υποβληθεί σε γαστροστομία. Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Έχει αφήσει το στίγμα της στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου:
Ηθοποιός με σπάνιο μέταλλο φωνής, προσωπικότητα χαρισματική, γυναίκα με ισχυρή θέληση και πείσμα, η ‘Αννα Συνοδινού τίμησε την τέχνη της όσο λίγοι, πλάθοντας τους ρόλους της με αφοπλιστική ευχέρεια και εξαιρετική τεχνική.
Η σπουδαία τραγωδός ήταν από τις ηθοποιούς εκείνες που έχουν σημαδέψει την Επίδαυρο, για την οποία δεν έκρυψε ποτέ την μεγάλη της αγάπη. Η ίδια έχει φιλοξενηθεί αρκετές φορές σε σπίτια κατοίκων του Λυγουριού και έχει προσφέρει και ένα ακίνητο στον τότε Δήμο Ασκληπιού προκειμένου να γίνει παιδικός σταθμός. Άλλωστε η ερμηνεία της στην «Αντιγόνη» με σκηνοθέτη τον Αλέξη Μινωτή (Επίδαυρος 1956) ήταν αυτή που την καθιέρωσε ως άξια ερμηνεύτρια τραγικών ηρωίδων. Η «’Αλκηστις» με σκηνοθέτη τον Τάκη Μουζενίδη (1963) και η«Ελένη» (1966) με σκηνοθέτη τον Γιώργο Θεοδοσιάδη, μαζί με τις εξαίσιες «Ιφιγένειές εν Αυλίδι» σε σκηνοθεσία Κώστα Μιχαηλίδη (1957 και 1958, 1961) υπήρξαν μεγάλες προσωπικές της επιτυχίες και την τοποθέτησαν στις πλέον εξέχουσες θέσεις των τραγωδών ηθοποιών του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου. Αλλά και η «Λυσιστράτη» της, η «Κλυταιμνήστρα», η «Τρισεύγενη», η «Γέρμα», η «Δεσποινίς Τζούλια», η «Δυσδαιμόνα» ανέδειξαν το εύρος του ταλέντου της.
Η ενασχόληση με την πολιτική και η αιφνίδια παραίτησή της:
Η Άννα Συνοδινού κόσμησε με την παρουσία της και το ελληνικό κοινοβούλιο, όπου εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1974, με τη Νέα Δημοκρατία. Διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1977-1981) και δημοτική σύμβουλος Αθηναίων το 1987-1989 με τον συνδυασμό «Νέα Εποχή» του Μιλτιάδη Έβερτ. Παραιτήθηκε του βουλευτικού της αξιώματος τον Μάρτιο του 1990 κατά την διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας όταν η βουλευτής των Οικολόγων Εναλλακτικών Μαρίνα Δίζη άνοιξε ένα πανό, το οποίο έγραφε «Φτάνει το θέατρο για το +1, τον Πρόεδρο και το νέφος». Η ενέργεια αυτή εξόργισε την Άννα Συνοδινού, που σε ένδειξη διαμαρτυρίας υπέβαλε την παραίτησή της, τόσο από το βουλευτικό της αξίωμα, όσο και από το κόμμα της. Έκτοτε, δεν ξανασχολήθηκε με την πολιτική.
Στην ερώτηση «αν της λείπει η πολιτική», σε συνέντευξη που παραχώρησε το 2007 στην εφημερίδα «Καθημερινή», είχε απαντήσει: «Σκέφτομαι και λειτουργώ πολιτικά. Κάθε τι που κάνω είναι πολιτική πράξη. Και οι παραστάσεις που δίνω για την πολιτιστική επιμόρφωση των εφήβων, πολιτική πράξη δεν είναι; Τα παιδιά είναι το ωραιότερο κοινό του κόσμου. Οι μεγάλοι λειτουργούν κατόπιν κριτικής, ενώ τα παιδιά βάσει ενστίκτου».
