ΆρθροΑρχείο

Ντουντούκες ξύπνησαν Κυριακάτικα τους Αργείτες

Οι εκκλησίες παραμένουν κλειστές, η μετάδοση από ηχεία απαγορεύεται, αλλά κάποιος ή κάποιοι στο Άργος βρήκαν τρόπο να μεταδώσουν την λειτουργία, ίσως απο τα ηχεία των σχολείων, αφου καμία εκκλησία δεν παρέβει τον νόμο. Η καταστρατήγηση του νόμου είναι προφανής και σύντομα θα κληθούν από τον εισαγγελέα οι υπεύθυνοι, ενώ απ την άλλη πλευρά κάποιοι θα αισθάνονται δικαιωμένοι που «επέβαλαν» με το έτσι θέλω ψαλμωδίες.

Που διαφέρουν από τους ρωμαίους και τους ραβίνους που σταύρωσαν τον Χριστό; Επιβάλουν με το έτσι θέλω την άποψή τους και μετατρέπουν την θρησκεία της αγάπης σε θρησκεία μίσους. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς. Κάποιους εκδικούνται. Την Κυβέρνηση, τους νόμους, τους πολίτες που θεωρούν ιδιωτικότητα την πίστη.

Πως, με ποια αγνότητα ψυχής θα παρακολουθήσεις τα Θεία πάθη, όταν ο Σατανάς φωλιάζει μέσα σου και σε βάζει να διχάζεις τους συμπολίτες σου; Μα γι αυτό δεν είναι οι νόμοι, να διατηρούν την κοινωνική ειρήνη; Όποιος τους καταστρατηγεί γίνεται όργανο της ανωμαλίας και στην προκειμένη περίπτωση του Σατανά. Όποιος θέλει να ακούσει την θεία λειτουργία μπορεί να την απολαύσει σπίτι του, από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το ίντερνετ, από την στιγμή που οι ναοί παραμένουν κλειστοί για τους πιστούς, λόγω του κορωνοϊού.

Προς τι λοιπόν η δια των ηχείων μετάδοση, αφού δεν εκ- καλεί; Δεν προσκαλεί δηλαδή σε σύναξη. Μόνος στόχος είναι να πικάρει τους άλλους, να δείξει πως είναι πάνω από τους νόμους κι αύριο ως νεοταλιμπάν να κάνει οποιαδήποτε παρανομία στο όνομα δήθεν της θρησκείας ενώ θα είναι μόνο προς ικανοποίησης της δικής του ματαιοδοξίας.

Ο χριστιανός έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: Την ταπεινότητα, την αλληλεγγύη, την αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Αυτοί που σπέρνουν όμως την διχόνοια πως θα σταθούν μεθ αύριο να μεταλάβουν; Ποιος ιερέας θα τους εξομολογήσει; Ποιος ιερέας θα τους επιτρέψει να λάβουν αίμα και σώμα του Ιησού όταν θα τον έχουν προδώσει με τις πράξεις τους;

Όπως αναφέρει ο Μητροπολίτης Λαυρεωτικής Νικολάου Χατζηνικολάου
στο « Η δράσις μας, τ. 416-7 ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΜΕΘΟΡΙΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝ ΠΛΩ. Ιούνιος 2005»:
«…αντί να ζούμε μέσα στην Εκκλησία σαν σε μόνιμο τάφο που κυοφορεί την ανάσταση μας, με βαθιά ταπείνωση, διάθεση θυσίας, υποχωρητικότητα, τιμή και αναγνώριση των άλλων, ανεκτικότητα, πίστη στη χάρη του Θεού και μόνο, συμπεριφερόμαστε ως προσωρινοί με επίγεια προοπτική, διεκδικήσεις και δικαιώματα, ανεξέλεγκτες ευαισθησίες, κρυπτοεγωισμούς, ψευτοϋποκρισίες και μικροϊδιοτέλειες, ανόητες συγκρίσεις και απερίσκεπτες συγκρούσεις, ανασφάλειες, υπεροχικά αισθήματα, ανερμήνευτους συμβιβασμούς, ψυχολογικές μιζέριες και αδικαιολόγητη εγκοσμιότητα.

Το ψέμα στον εαυτό μας, οι μη πειστικές δικαιολογίες, η δυσκολία να δεχθούμε κάποια κριτική και η παράλληλη προθυμία και ευκολία να κρίνουμε εντελώς επιπόλαια και συνήθως σκληρά και άκαρδα τους πάντες και τα πάντα, υποδηλώνουν μια ένοχη μυωπικότητα που πανηγυρικά πιστοποιεί την ανεπίτρεπτη ανελευθερία μας».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: